Dag 69 - Veel muziek en KPN

Dag 69 – Vrijdag 26 augustus 2011 – Veel muziek en KPN.

Ik weet dat de zomer wat tegenvalt in Nederland, maar om dan ook maar meteen pepernoten te gaan verkopen (zie het AD van vandaag) lijkt me wat ver gaan. Daar komt de Sint echt niet eerder van.

Er waren wat dames met klachten dat het wel erg veel over voetbal ging gisteren. Sorry, maar daar leef ik nou eenmaal van! Van, niet voor. Zal het vandaag dus niet over de loting van de Europa League hebben. Nou vooruit, één puntje: net als bij de Champions League volgens mij niet één echt leuke poule. Die van Twente is nog wel aardig, voor de rest weer erg veel vervelende poules. Eéntje maar, dus ik ga niets zeggen over onze 4-1 overwinning op de fietstassen uit Ernhem.

Over sport gesproken: wat al een tijdje in de lucht hangt is, is nu officieel: “we” willen de Olympische Spelen van 2020. Net als Tokyo, Madrid, Rome en Istanbul. In Tokyo geef je tegen die tijd nog steeds spontaan licht als je er langer dan drie dagen bent, Spanje en Italië zijn nagenoeg failliet en Istanbul is politiek nogal instabiel met het beleid van premier Erdogan. Ik voorspel vast dat “we” hem krijgen. Als het zover komt zijn de spelen trouwens in oktober en november om de ergste hitte voor te zijn. Ben ik wel heel benieuwd hoe ze dat dan met het voetbaltoernooi gaan doen: dan lopen alle competities gewoon!

Het is nu kwart voor één en ik ben net thuis, hou het kort vandaag! Niet omdat ik aan het werk was, maar vanwege muziek maken, eten en weer muziek maken. Lekker avondje dus! Op vrijdag wordt er natuurlijk wekelijks gejamd, en ik moet zeggen dat het steeds fatsoenlijker gaat klinken. Zelfs Wonderwall lukte deze keer wonderwel. Sorry, Seth Gaaikemaatje…. Mag allemaal nog een stuk strakker, maar het loopt wel met de week beter. Komende twee weken zitten we zonder drummer, dus gaan we geloof ik vooral blues spelen. Daarna ben ik gaan eten met een groep collega’s. ik had vanmorgen afgesproken om met Roald te gaan eten om even bij te praten en later belde Robbart dat ze met een aantal artsen gingen eten en of we dan ook meewilden. Prima. Of ik dan mijn bas mee kon nemen om na afloop bij hem nog wat te spelen. Ook prima, heb hem toch bij me. Heb alleen geen versterker hier. Maakt niet uit, kan wel op mijn soundsystem. Straks meer daarover. We hebben gegeten bij Spaghetto. Zelfde Italiaan als waar ik van de week met Xavier gegeten heb. Vandaag kon ik hem alleen wel in één keer vinden. Sterker nog: was er als eerste. Als voorgerecht werden er gewoon wat dingen op tafel gezet: pizza’s, brood, olie, dat soort dingen. Is ook niet zomaar een pizzeria: wordt zoals het hoort gerund door Italianen. Hoofdgerecht mochten we kiezen, vlees, vis of pasta. Ik dacht dat hij daarmee pasta met vlees of vis bedoelde. Was de enige die vis aangaf. Wat ik dan voor vis wilde. Wat heeft u dan? Hamour, garnalen en nog iets. Weet je wat: verras me maar, vind alles met vis lekker. Kan dat? Tuurlijk, ga mijn best voor u doen. Uiteindelijk kwamen er allerlei schalen met pasta, vlees en lasagne op tafel, waaronder fusili verde met knoflookgarnalen. De vis van vanavond, dacht ik, dus ik begon enthousiast op te scheppen. Tot er opeens een bord naast met gezet werd met een mooi stuk hamour erop, dubbel gevouwen en gevuld met gamba’s en inktvis. Alles gemarineerd in olie en tuinkruiden. Helemaal goed! Paar gebakken aardappeltjes en gestoomde groenten (wortel, bloemkool, broccoli en nog iets) erbij. Of het goed was zo. Ik heb alleen maar geknikt. Glimmend, dat wel. Je mag nou eenmaal niet met volle mond praten. Toetje heb ik overgeslagen, kopje thee vond ik genoeg.

Na het eten zijn Roald, Robbart en ik naar Robbart doorgereden om daar nog even wat te pielen. Robbart en ik dan, Roald ging voor de gezelligheid mee. En om mij de terugweg te laten zien, want het eerste stuk had ik geen idee hoe ik terug moest. Zeker niet in het donker. Geen versterker dus, dus maar in zijn systeem geprikt. Was geen succes. Misschien omdat ik geen actieve bas heb, of toch gewoon door de instellingen van zijn systeem, maar het klonk als een wortel op een drumstel. Dan maar onversterkt, en da’s lastig met een elektrische bas. Zelf hoor je het wel, maar de mensen om je heen absoluut niet. Lol was er dus redelijk snel vanaf. Volgende keer maar bij mij met versterker, of de versterker meeslepen. Of zorgen voor een akoestische bas, maar dat kon hier wel eens lastig zijn (heb er wel een advertentie op Qatarliving.com voor gezet, maar reken nergens op). Moet dan dus wel na zes september, eerder zal het er niet zijn. Nog steeds geen signaal op de satelliet, trouwens. Zal dus ergens tussen de Rode Zee en Oman liggen te dobberen.

Verder vandaag vooral veel tijd besteed aan boodschappen doen. Er moest nog een aantal dingen aangeschaft worden voordat de rest van de familie van de week komt. Denk daarbij vooral aan hele praktische dingen: een wasmand, een eenpersoons dekbed met twee dekbedhoezen. Onderlakens en beschermende onderlakens voor het geval er nog wat ongelukjes gebeuren, wat ik me vooral in het begin wel voor zou kunnen stellen. Wasmand vond ik tot nu toe niet erg nodig, gooide alles gewoon onder in de kast en viste het er één keer per week uit om te wassen. Zo ook vandaag, dus ik weet in ieder geval één ding wat ik morgen moet. Strijken. Joepie. Sta hier verdorie iedere week overhemden te strijken. Heb er niet zoveel, dus hang er echt iedere week aan. Had er natuurlijk een paar bij kunnen kopen, maar eerst maar eens afwachten hoeveel er eigenlijk nog ingepakt zitten. Volgens mij nog wel aardig wat. Dekbed bleek ook nodig te zijn: ik had er twee ingepakt en wel uit Riviera Gardens meegenomen, maar één daarvan bleek een tweepersoons te zijn. Stom, er lagen er vier in dat huis, maar ben er twee vergeten mee te nemen en het was me mijn eer te na om ze achteraf op te gaan halen. Onderlakens had ik al een keer gekocht maar twee extra leek me geen luxe. Overtrekken zijn in de container onderweg, maar ze moeten nu ook ergens onder slapen. Voor Nina een roze met bloemen en vlinders, voor Tom een donkerblauwe met hijskranen en ander bouwmaterieel. Heb me kunnen inhouden ten aanzien van Dora en Spiderman. Voor Sara neemt Karin mee. Morgen de laatste dingen halen. Onder andere luiers. Niet onbelangrijk. Verder dan naar de kapper en nog wat dingen inslaan.

Uiteindelijk morgenmiddag onderhandelen over de huurprijs met de makelaar. Nog steeds over Beverly Hills Al Rayyan (BHAR). Blijft de leukste compound die ik gezien heb, maar hij zal nog wat moeten zakken met de prijs. 18k per maand is toch echt te veel, hoop hem richting 16 te krijgen. Liefst nog lager, maar denk niet dat dat realistisch is. Hou jullie op de hoogte! Morgen ook weer de schoonmaker en maar weer eens bellen wanneer die timmerman eigenlijk komt. En hoe laat ik zondag de schilder kan verwachten.

Over bellen gesproken: vanmorgen geprobeerd de KPN aan de lijn te krijgen over digitenne. Dat hebben we per één september opgezegd, ook keurig een bevestiging van gekregen, maar van de week kwam er wel een rekening voor september. Vreemd. Maar dan heb je een probleem: bel maar eens een 0900-nummer vanuit het buitenland. Da’s lastig. Sterker nog: dat lukt niet. Er staan alleen maar 0900-nummers op de site, en een soort digitale helpdesk assistent waar je virtueel mee kunt chatten. Mijn eerste vraag dus: kun je vanuit het buitenland de klantenservice bellen? Nee, dat kan niet, leg uw vraag maar aan mij voor. Probleem uitgelegd, antwoord: daar moet u de klantenservice voor bellen. Duh! Dat probeer ik, maar dat kan niet, eigenwijs stuk metaal! Gelukkig heeft KPN een terugbelservice, waar je je nummer kunt invullen (alleen Nederlandse nummers) en gelukkig heb ik nog een Nederlands nummer. Dat ingevoerd en ik had inderdaad binnen een minuut iemand aan de lijn. Probleem uitgelegd, en precies zoals ze hem geleerd hebben tijdens de communicatietraining herhaalt hij je vraag drie keer en vraagt dan of hij het zo goed verwoord c.q. begrepen heeft. Prima jongen, geef me nu maar antwoord. Wist hij niet. Daarvoor moet u de afdelingen contracten hebben. Prima, verbind me maar door. Dat kan ik niet meneer, dan moet u terugbellen en in het keuzemenu optie drie nemen. Paarse krokodil inderdaad. Ja, dat is dus het probleem: ik zit in Qatar en kan jullie niet rechtstreeks bellen. Dit gaat al met een hele dure omweg, dus leg me even uit hoe ik dat doe. Hij gaat het navragen, of ik even geduld heb. Ik krijg de neiging om te vragen wat er gebeurt als ik daar “nee” op zeg. Kan me beheersen. Hij is snel weer terug en geeft me een gewoon nummer in Groningen, daar kan ik vragen naar de klantenservice. En het klopt ook nog! Daar krijg je net zo’n doorgeïnstrueerde werkstudent aan de lijn die ook keurig alles doet wat hij in dat communicatieklasje geleerd heeft. Vermoeiend. Je hoeft echt mijn vraag niet tien keer te herhalen en dan iedere keer te vragen of je dat goed begrepen hebt. Dat kost alleen maar tijd en in die tijd had je mijn probleem op kunnen zoeken. Ik blijf vriendelijk, begripvol en geduldig. Geheel in overeenkomst met mijn persoonlijkheid dus! Ja, dat heb je goed begrepen, heel knap van je. Uiteindelijk heeft hij het gevonden: de opzeggingen per 1 september worden pas op 1 september in het systeem verwerkt. De facturen gaan er alleen al op 22 augustus uit. Dan is dat dus nog niet verwerkt. Op 1 september merkt dat systeem dus pas dat meneer Versloot uit Hoorn helemaal geen rekening had moeten krijgen. Dan geeft dat systeem aan het factureringssysteem uit dat dit niet klopt en dat dit aangepast moet worden. Op 22 september gaan dan de nieuwe facturen eruit en wordt dit gecorrigeerd. Als je het niet meer snapt moet je het gewoon nog een keer lezen, klopt precies. Ze hebben dus niet bedacht dat het misschien wel handig zou zijn om die opzeggingen meteen te verwerken, zodat er geen extra rekeningen verstuurd hoeven te worden. Ik vind het ook bijzonder en de telefonische werkstudent moest uiteindelijk ook toegeven dat hij het wat omslachtig vond. Nooit de klant tegenspreken! Heeft hij waarschijnlijk ook wel op de cursus gehad. Maar goed, het zou dus ergens eind september geregeld moeten zijn, ben heel benieuwd. Dan heeft het dus ruim zeven weken geduurd voordat het helemaal geregeld is vanaf het moment van bellen. Ik vind dat toch redelijk lang voor een opzegging.

Karin heeft ook een blog! Zie: spikar17.gaatverweg.nl. Ik snap alleen die sneer over lange lappen tekst niet, zo ruim van stof ben ik toch niet?? ;-)
Het is inmiddels tien voor twee, bedtijd!

Tot Snel!
Olav