Dag 5 - Presentatie

Lieve allemaal,

Laat ik met het beste nieuws beginnen: de buren hebben weer internet. Da's leuk voor hen, maar vooral voor mij. OK, en ik hoop ook een beetje voor jullie. Ik moet zeggen dat ik het ook niet erg zag zitten om een heel weekend zonder te moeten zitten. Was desnoods morgen met laptop en al naar de mall gegaan om daar bij een MacDonalds of een Starbucks of zo gebruik te maken van hun Wifi. Maar goed, is allemaal niet nodig, kan jullie gewoon bijpraten over mijn belevenissen in het Qatarese....

Vanmorgen voor het eerst een vergadering van het NSMP bijgewoond. Dat zijn bijeenkomsten waar vooral veel over organisatie en infrastructuur gebabbeld wordt, maar was een goede gelegenheid om nog wat mensen uit de andere takken van het programma te leren kennen. Er zijn bijvoorbeeld ook nog een flink aantal verpleegkundigen actief binnen het programma en die kom ik nooit tegen (hoop ik ook zo te houden, is toch meestal geen goed teken als je daar veel mee te maken hebt). Dean vergat me vervolgens voor te stellen, maar haalde dat aan het eind keurig in. Hij dacht dat ik er vorige week ook al was, terwijl ik toen nog niet eens in het vliegtuig zat.... De vergadering was vanmorgen om half 9. Had ik daarvoor nog net even tijd om het blog van gisteren online te zetten. En natuurlijk mijn kopje thee aan te pakken. Als je hier maar voor je eigen beker / mok / kop o.i.d. zorgt komt er twee keer per dag iemand langs die ze allemaal ophaalt, schoonmaakt en daarna weer gevuld terugbrengt. Gevuld met datgene waar je de eerste keer om gevraagd hebt, wel te verstaan. Ik vraag me af wat er gebeurt als je eenmalig iets anders zou willen. Denk dat-ie dan helemaal in de war raakt. Je krijgt je beker hoe dan ook, of je er nou bent of niet. Ik heb al een paar keer een ijskoude beker teruggevonden omdat ik op dat moment ergens anders bezig was en pas na een flinke tijd terugkwam. Vraag me af hoe dat zou gaan als je op vakantie bent. Zou-ie het dan één keer komen brengen en dan 's middags merken dat het er nog staat en dan maar aan iemand vragen of je het nog op komt drinken ofzo?

Anyways.... na de vergadering stond er een presentatie en een demonstratie gepland. Zoals ik gisteren al zei, van zo ongeveer het enige apparaat dat we nog niet hadden. Het blijkt dus dat we eerste vier van die dingen gekocht hebben en daarna de vertegenwoordiger hebben laten komen voor een presentatie. Laat maar, ik snap het ook niet. Volgens Darren is dat normaal hier: we kopen er eerst één om te kijken of het wat is, daarna kijken we of we er nog meer willen. Hij vindt dat ook vreemd. Dit apparaatje is naar voren geschoven door onze Italiaanse collega, die er bij Inter mee gewerkt schijnt te hebben. Het is een ding waarmee je isometrisch kracht kunt meten. In tegenstelling tot wat ik gisteren uitlegde, is dit kracht zonder beweging: leg je hand op tafel of tegen de muur en duw er hard tegen, dan heb je meestal een isometrische contractie. Als de tafel niet wegduwt tenminste. Nou vraag ik me af wat daar de toegevoegde waarde van is, aangezien we toch liever willen weten hoeveel kracht iemand in een dynamische situatie kan leveren (dat kan hiermee ook wel, maar dan zou je van een heel bewegingstraject van iedere mogelijke graad een meting moeten doen, ik neem aan dat iedereen begrijpt dat dat wellicht wat tijdrovend is?). Maar goed, ik ben de beroerdste niet, ik ga daar wel bijzitten. Ik zat daar samen met Darren en een aantal physical coaches die veel in de revalidatie werken. De mensen die dat ding aangeschaft hebben waren er dus niet. Misschien logisch, als je toch al met dat ding gewerkt hebt, maar toch. Ik moet de beste man één ding nageven: dit was met voorsprong de ALLERSLECHTSTE presentatie die ik ooit gezien heb. De man sprak nauwelijks een woord Engels en ik denk dat het duidelijker was geweest als hij het praatje in het Italiaans gehouden had. Niet dat ik dat spreek, maar hier was helemaal geen touw aan vast te knopen. Hij lepelde letterlijk op wat er op de sheets stond, zonder zelf volgens mij ook maar het flauwste benul te hebben van wat-ie eigenlijk zei. De presentatie zelf zat wel redelijk in elkaar, alles zat er wel in, maar vergrootte mijn twijfels over het apparaat alleen maar meer: dit kan iedere eerste jaars student fysiotherapie volgens mij in elkaar sleutelen. Vervolgens kwam er een presentatie. Hij zei dat-ie ongeveer 10 minuten nodig had om het te installeren. Lijkt me rijkelijk lang, maar ok, we wachten wel. Geen probleem. Na een half uur zijn we eens gaan kijken hoever hij eigenlijk was. vervolgens werd de man zo verschrikkelijk nerveus dat we maar in de juice bar zijn gaan zitten. Van daaruit heb je uitzicht op de hal waar hij bezig was, dus konden we daar rustig wachten. Na nog een minuut of twintig kwam er witte rook uit het krachthonk. Dan hoop je nog even dat het ding doorgebrand is en je weer aan je eigen werk kan, maar nee, het werkte! Voor de beleefdheid zijn we daar nog even bij gaan staan, al had ik het idee dat de physical coaches echt het idee hadden dat ze er iets mee kunnen. Ik had het allang afgeschoten. Maar goed, het ding deed keurig wat het moest doen, al lukte het exporteren naar de laptop niet meer, omdat daar inmiddels de batterij van leeg was. André van Duin had het niet beter kunnen verzinnen. We hebben hem vriendelijk bedankt en zijn overgegaan tot de orde van de dag. Maar er zijn er dus wel al vier van aangeschaft. Veel plezier ermee jongens.

De orde van de dag hield onder andere in dat ik maar eens ben gaan vragen hoe het mijn ID-aanvraag gaat. Zowel mijn Qatari ID, als mijn Aspetar ID (zo'n kaartje waarop staat dat je daar echt werkt...). Die laatste bleek al drie dagen bij security klaar te liggen, ze waren me vergeten te mailen. Geeft niks, kan gebeuren. Mijn aanvraag voor een Qatari ID? Jaja, wordt aangewerkt, ik mail je (!). Misschien zondag wel al (dan werken we hier gewoon, hè!). Ins'Allah. Ik wacht het weer af. Maar goed, de eerste is gezet, ik loop nu met hetzelfde pasje rond als de rest van het personeel.... (zie foto's!)

De andere orde van de dag waar ik me al sinds gisteren op verheugde was de BBQ die iedere donderdag gehouden wordt. Ik bleek het niet helemaal goed begrepen te hebben, het buffet was er nog steeds, alleen stond er nu buiten ook een flinke barbecue waar ook nog het nodige vlees van af te halen was. Vooral de kip was prima. Verder was het thema vandaag "sea food soup". Gisteren was er een sea food salade, was daar wat van over ofzo? Of betekent die gedachte dat ik te lang het eten van Ruud voorgeschoteld heb gekregen (niets zeggen, hè)? En dat natuurlijk allemaal op een zonovergoten terras! 44 graden en toch geen last van de hitte. Ik had het niet verwacht. Maar zoals gezegd schijnt het in juli en augustus pas echt vervelend te worden.

Maar goed, het is hier nu dus weekend, vrijdag en zaterdag vrij en zondag weer aan de bak. Ik ben van plan om me morgen als een vreselijke toerist te gaan gedragen, laat me door onze chauffeur bij het museum voor islamitische kunst afzetten en zie daarvandaan wel wat ik allemaal "downtown" ga doen. Zal in ieder geval de foto's aanvullen. Zowel met foto's van de compound als in de stad. Van het museum (http://www.mia.org.qa/english/) is wat mij betreft alleen de architectuur al de moeite van het bezoeken waard, heb het vanuit de auto gezien toen ik naar mijn huis gereden werd en ik vind het er geweldig uit zien! De goede opletters onder ons herkennen het wellicht van het bezoek van Koningin Beatrix c.s. van april j.l., toen was het redelijk prominent in beeld. Verder heb ik dus vanaf zaterdag een heuse schoonmaker. Heb een hele boodschappenlijst van hem gedicteerd gekregen, dus dat moet morgen ook even.

De rest van het weekend is nog een verrassing, wil in ieder geval even zwemmen en morgen flink uitslapen. Wat er zaterdag verder gebeurt zie ik dan wel weer.

Zondag staat er een bezoek aan het stadion van Al Sadd gepland. De eerste club waar ik naartoe ga. Volgende week waarschijnlijk nog meer. Dit is de eerste club waar de ruimten die van ons worden klaar zijn, en dat gaan we inspecteren en inrichten. Ben benieuwd. Met een beetje pech kom ik daar nog een oud-jeugdspeler van me tegen: Quincy Owusu-Abeyie blijkt er te spelen (volgens Wikipedia). Ik had Quincy onder mijn hoede toen hij een jaar of 12 was en in de D1 van Ajax speelde en ik daar stage liep. Was toen al niet mijn favoriet. Hij veroverder de harten van een flinke groep voetbalfans op het jeugd WK van 2004 (ofzo) in Nederland, door de ene actie aan de andere te rijgen. Dat dit niet erg veel rendement had deed er volgens die fans niet veel toe. Nooit meer wat van gehoord en speelt nu dus in Qatar. Nou weet ik wel dat ik daar inmiddels ook werk, maar in mijn geval niet omdat niemand anders me verder nog wilde hebben. Ik ga er vanuit dat hij op vakantie is, maar je weet het niet....

Nou, dat was het volgens mij wel weer voor vandaag.

O ja, er moet me nog één ding van het hart: ik las eergisteren in het AD dat volgens Dennis Bergkamp de "hokjesgeest" moet verdwijnen bij Ajax. Goed idee Dennis, begin dan eens met het opheffen van de hokjes "oud-topvoetballer" en "niet-oud-topvoetballer"! Zou al een heel eind schelen. Zo da's lekker, van 5000 km commentaar leveren zonder dat je zelf dagelijks tussen zit, ik begrijp die Cruijff opeens! Misschien dat ik over 20 jaar ook wel in de RvC kan! ;-)

Tot snel!
Olav