Dag 7 - Niets doen!

Dag 7 – Niets doen!

Zaterdag vandaag, de Qatarese zondag zeg maar (als in de tweede dag van het weekend). Vanmorgen voor het eerst Babu over de vloer om schoon te maken. Zoals de lokale traditie voorschrijft is meneer 10 minuten te laat. Ik stond al met mijn telefoon klaar om te bellen waar hij bleef, maar tot een kwartier is hier geaccepteerd geloof ik. In zoverre: niet van gastarbeiders. Wij dus. Maar goed, hij overlaadt me met complimenten over het schoonmaakspul dat ik gehaald heb dus ik heb weer het gevoel dat ik iets goed gedaan heb. Vervolgens gaat hij aan het werk en vijf uur later doet hij voor het eerst zijn mond weer open. In zoverre: ongevraagd, ik heb hem ondertussen nog een keer gevraagd of alles goed ging en toen knikte hij geestdriftig: “yes, Sir, fine!”. Meer kreeg ik er niet uit. Blijft wel vreemd, dat iemand bij en voor jou aan het schoonmaken is terwijl jij op je luie reet met een boek op de bank hangt. O nee, hij vroeg nog een keer of ik een verloopstekker voor de stofzuiger had. Die blijkt namelijk een Europese stekker te hebben. Gewoon hier gekocht. Snapt iemand het nog? Ik niet.

Verder de hele dag eigenlijk geen reet gedaan. Vanmiddag van vier tot vijf gezwommen toen de ergste warmte weg was. Was erg aangenaam. Nou vooruit, ik heb nog drie overhemden gestreken. Verder vooral veel zitten rekenen. Ik moest een betalingsvoor-stel maken voor één van de scholen waar we ons voor opgegeven hebben. De scholen schijnen hier erg goed te zijn, maar ze weten de weg naar je portemonnee ook prima te vinden. De totale kosten voor deze school komen neer op 30 ruggen (euro’s!) per jaar voor die twee monsters. Dat is voor het eerste jaar, daarna wordt het minder omdat je dan geen inschrijfborg(!) en geen development levy (whatever the fuck that may be) meer hoeft te betalen en wordt het een ruggetje of 5 minder. Dikke mik! Die inschrijfborg krijg je terug als je minstens een jaar op de betreffende school blijft en netjes drie maanden van te voren meldt dat je weggaat, als je dat van plan bent natuurlijk. Hoeveel ouders vergeten dat? Zeker in dit land, waar je soms precies een maand de tijd krijgt om je spullen te pakken en op te krassen…. Ik wordt niet erg gelukkig van die bedragen, maar voorlopig is het de enige school waar we toegezegde plaatsen hebben. Probleem is namelijk dat nogal wat scholen bepaalde eisen aan het Engels van de kinderen stellen voordat ze aangenomen worden. Ze moeten zich bijvoorbeeld verbaal in de groep kunnen redden. Nou, Tom kan tot 10 tellen, kent de kleuren en kent inmiddels de nodige losse woorden, maar om nou te zeggen dat hij een diepgaande conversatie over de laatste aflevering van Bob de Bouwer kan houden…. Bob the Builder, dat weet hij dan weer wel! Bij Nina blijft het beperkt tot yes, no en roze in het Engels. Dan steekt ze d’r pink op. Is ze erg trots op. Ook geen conversatievoer dus. Daarnaast is er nog een groep scholen die gewoon niet te betalen zijn voor normale stervelingen. Ik wacht met smart op het oordeel van een andere school die ons bewust werd aanbevolen door een school die geen plek meer voor ze had, maar aangaf dat dit bij uitstek een school is waar veel aandacht aan dit soort taalontwikkeling besteed wordt. Ga ze morgen bellen om te vragen of ze al iets besloten hebben.

Daarnaast ben ik ook eens gaan rekenen wat het transport deze kant op gaat kosten. Wordt allemaal wel vergoed, maar we moeten het eerst zelf betalen. Dat viel me dan weer mee. Als ik uitga van 8 m3, dan komt het neer op zo’n €1200. En dat valt me dan weer alles mee. Zitten nog wel de nodige onduidelijkheden aan het hele verhaal, morgen maar even mailen.

Verder is het op het internetfront angstig stil het hele weekend, het lijkt erop dat de buren vertrokken zijn. Nou maar hopen dat ze morgen ook gewoon weer aan het werk moeten en dan dat ding weer aanzetten. Ik vind het volkomen k*t dat ik op deze manier een heel weekend geen contact heb met het thuisfront. Zeker vandaag, als je toch al nergens zin in hebt wordt de dag er zo niet prettiger op. Het is nu half 8 ’s avonds en het is maar goed dat ik het dagboek / blog nog bij moet werken, want verder kan ik me niet echt ergens toe zetten. Boeken bij me, gitaar meegesleept: heb er gewoon helemaal geen zin in. Moet ook nog eten bedenk ik me nu, dat zo eerst maar eens doen. Tel daarbij op dat ik vanmorgen om 5:50 wakker werd en ging liggen rekenen en malen over die scholen en dan begrijpt iedereen denk ik dat het een lange dag is geweest! Ik ben niet zo zielig als ik nu klink trouwens, is gewoon niet leuk om helemaal geen contact te hebben en ik kan toch moeilijk iedere dag van het weekend maar wat verzinnen om te gaan doen om dat contact maar niet bewust te missen. Die dagen zijn er toch ook om gewoon bij te komen en rustig aan te doen. Daarnaast ben je natuurlijk ook redelijk beperkt in je mogelijkheden zonder eigen auto. Je moet achter een taxi aan (en da’s lastig zover uit het centrum) of een chauffeur regelen, maar dat doe ik ook alleen in nood, niet voor een gezellig uitstapje. Al moet ik zeggen dat Haroun erg gezellig kan kletsen als je alleen met hem in de auto zit. Als de dames erbij zijn komt er geen stom woord uit. Mijn vrouwelijke collega’s hier op de compound waren van de week overigens pislink omdat ze donderdag te horen kregen dat ze vanaf vrijdag hun villa met nog iemand moeten delen. Niet gevraagd, alleen medegedeeld. Kan me er iets bij voorstellen.

Heb het hele weekend dus niets kunnen plaatsen, doe ik morgenochtend. Hebben jullie meteen twee dagen om over te lezen. Zal je net zien dat het internet van Aspetar het opeens niet meer doet ofzo….

En nou maar hopen dat de buren morgen weer thuis zijn…. Heb gisteren geïnformeerd of je ook gewoon een dongle kunt kopen voor draadloos internet, maar in tegenstelling tot de pakketten waar ook huistelefoon en TV bij zitten is dat erg duur en omdat je het maar tijdelijk nodig hebt ook helemaal niet praktisch. Is qua kosten gewoon niet de moeite waard.

Tot snel!