Dag 12 - Lange dag

Dag 12 – donderdag 30 juni 2011 Lange dag.

Donderdagavond en dus weekend hier. Blijft vreemd, dat ik hier al weekend heb en jullie nog niet. Net zo vreemd als werken op zondag, trouwens. Hoewel weekend, er moet morgen gewoon gewerkt worden: we gaan een rondje langs de diverse clubs rijden, zodat ik ook een beetje weet waar alles zit. Al Sadd weet ik al, Al Ahli ook, aangezien dat vlakbij de nieuwe school van Tom en Nina zit. Qatar Sports ben ik gisteren op weg naar het postkantoor langsgekomen en ligt midden in het centrum. De rest is me nog een raadsel Ik weet inmiddels wel dat Al Khor en Al Wahkra als enige buiten Doha liggen, de rest ligt allemaal binnen de grenzen van Doha. Om de weg wat beter te leren kennen wil ik morgen ergens een grote kaart van Doha en één van Qatar te pakken zien te krijgen die ik hier gewoon op de muur kan hangen en waar ik met punaises in kan gaan prikken. Heb ik de muur ook weer een beetje meer aangekleed. Ik merk dat mijn verzoek om foto’s wat meer vorm heeft gekregen sinds gisteren: heb de eerste twee binnen en nog een paar toezeggingen. Ga morgen weer nieuwe afdrukken. Ben alleen nog lang niet bij de 10, dus hoef nog geen nieuw fotohangding te kopen. Kijken of dat volgende week wel nodig is….

Verder moeten we morgen verder proefdraaien bij Al Sadd als we daar zondag serieus aan het werk willen gaan. De apparatuur is geïnstalleerd en volgens Darren ging dat allemaal vrij soepeltjes. Afgezien dat hij de enige was die er op het afgesproken tijdstip was, De rest kwam zo rond een uur of 10 aankakken. Ander land, andere regels… Blijkbaar. Live with it. Het verhuizen en installeren was allemaal vrij vlot gegaan en het is maar goed dat we niet gewed hadden, want die gozer was dus inderdaad keurig uit zijn kantoor gewerkt. Alles leeg opgeleverd. Op twee tuinstoelen na. Je kan het slechter treffen. Nou begrijp ik ook steeds dat Al Sadd de best georganiseerde club is die ook de meeste medewerking biedt, we zullen het dus nog wel eens anders meemaken. Na de verhuizing van vanmorgen zijn we vanmiddag gaan proefdraaien met de apparatuur, maar daarbij waren we voor één test natuurlijk net het belangrijkste onderdeel vergeten. Morgen terug dus. De andere testruns liepen allemaal prima. Alles lijkt het te doen zoals wij het graag willen. Nou de boel nog verder inrichten: bureau’s, stoelen, kasten, waterkoeler e.d. Morgen even een lijstje voor Gregg maken.

Tijdens de verhuizing van vanmorgen ben ik dus in het ziekenhuis gebleven om metingen te doen en het vervelende hier is dat je nooit van te voren weet waar je echt aan toe bent. Tijdens de vergadering vanmorgen gaf Dean (ons hoofd) aan dat er waarschijnlijk 12-16 spelers zouden komen. Maximaal 16, echt niet meer. Zou me verbazen. Nou, hou je dan maar vast Dean: 22. Gelukkig niet in mijn eentje, aangezien je toch gauw 20 minuten pp nodig hebt. Rekent u even mee? Dat is inderdaad bijna 8 uur werk. Een hele werkdag dus en dan moet je tussendoor geen pauze willen nemen of moeten plassen. We hadden twee machines tot onze beschikking en ik heb de metingen samen met Giannicola en de twee physical coaches gedaan en vooral met Xavier liep het gesmeerd. We waren om een uur of 1 allemaal klaar. Viel allemaal best mee dus.

In de vergadering van vanmorgen kwam ook de talk of the town aan de orde: de reorganisatie op financieel gebied. Een flink aantal mensen is inmiddels goed over de zeik, hoewel er bij niemand in het directe salaris gesneden is. Daarnaast is er geschoven met schalen waarin mensen vallen om alles gelijk te kunnen trekken. Daar is echter met een hele grove schep gedaan, waardoor nu sommige mensen hetzelfde doen, maar dan met een verschil van 2 schalen. Da’s toch vreemd. En niet iedereen is het daar mee eens. Geen idee in welke schaal ik eigenlijk zit, toch mijn contract eens op nalezen of navragen of ik daar op de één of andere manier achter kan komen. Bijkomend probleem is ook nog eens dat buiten HR nog niemand het nieuwe beleid heeft kunnen lezen. En niet alleen omdat het alleen nog maar in het Arabisch beschikbaar is: de discussie op HR is nu of ze dat nieuwe beleid eigenlijk wel gaan delen met de rest. Zoals ik al zei: je blijft hier lachen. En je verbazen. En dan moet het mooiste nog komen: degene die hier voor verantwoordelijk is, heeft vorige week donderdag de brieven de deur uitgedaan en is op vrijdag op vakantie gegaan. Ik wou dat ik het durfde. Sterker nog: ik wou dat ik het verzonnen had. Gelijk heeft-ie trouwens, ik zou die strontkar ook pas over een paar weken over me heen willen hebben en niet direct. Zeker niet omdat-ie dan nog warm is. Nou schijnen de afdelingshoofden inmiddels de koppen bij elkaar gestoken hebben en een alternatief gepresenteerd te hebben wat organisatorisch hetzelfde oplevert, maar dan zonder de bijbehorende onrust. Ben benieuwd. De onrust is namelijk wel erg groot. Als het goed is betekent het voor mij niets, aangezien ik er nog maar twee weken ben. Zou ook wel vreemd zijn als ze dan al je contract gaan aanpassen. Misschien dat mijn educational allowance (voor de school van Tom en Nina dus) wat hoger wordt, maar dat verschil merk je dan toch niet. Het managment heeft het al over de worst case of change management ever. Hé, verandermanagement, is dat niet het werkterrein van “onze” nieuwe voorzitter in Amsterdam? Misschien eens een lijntje uitgooien, alhoewel hij het de komende tijd wel druk zal hebben met het leren begrijpen van JC, wens ik hem veel sterkte mee.

Voor degene die op zoek zijn naar een antwoord op mijn vraag over .pdf naar .epub: het is uiteindelijk (op één bestand na) toch via Calibre gelukt. Ongelooflijk traag,sloom en bewerkelijk programma, maar heb het voor elkaar gekregen. Evengoed bedankt! Kan het verder aan niemand aanbevelen, trouwens….

Om op nog iets uit een eerder verslag terug te komen: die snelweg die helemaal geblokkeerd werd was volgens mijn Qatari collega zeker niet voor een minister. Voor iets triviaals als een minister doen ze hier niet zoveel moeite. Waren waarschijnlijk zonen van de emir. De emir zelf dan weer niet, die verschijnt af en toe bij grote verrassing ergens. Dan weet alleen zijn chauffeur waar hij naartoe moet en één iemand in de bezochte organisatie en verder helemaal niemand. Moet je je dus voorstellen dat op een dag de koningin opeens ergens op de stoep staat. “Dag, mijn naam is Beatrix, ik kom even kijken wat jullie hier doen. Van Oranje-Nassau, ja. Nee, ik heb me niet van te voren aangemeld. Aanvraagformulier? Weet ik niets van.” Lijkt me heerlijk: zo’n bewakingsvogel in een glazen hokje die alleen maar procedures kan volgen en dit nergens in een draaiboek kan vinden.

Om hier het weekend nog even smakelijk in te luiden: ik ging net naar mijn personeelshuisje om de eerste was van het weekend te doen en de stank daar viel me nog op. Of er iets lag te rotten. En dat kon niet die ene dode kakkerlak in de douche zijn. Toen ik die met een WC-papiertje opgepakt had en in de pot wilde gooien was de bron echter snel gevonden: daar zat geen water meer in, maar lagen tientallen dode kakkerlakken in. Ik heb die bril nog nooit omhoog gehad, dus heb ook geen idee hoe lang die er al liggen. Snel doorgetrokken en zal er straks nog even flink chloor achteraan spuiten. Is dan hopelijk weer opgelost. Luchten zit er niet in, de boel moet nou juist dicht blijven….

Maar goed de was dus dit weekend, verder morgen dus werken, zondag de schoonmaker (die kan ik die WC natuurlijk ook laten doen, weet alleen niet of ik het tot zaterdag wil laten wachten….), morgen ook even boodschappen doen en proberen hier ergens een kapper te vinden, want dat is ook weer hard nodig. O ja, en natuurlijk foto’s afdrukken voor op de muur! Ben bang dat internet het er het hele weekend wel niet in zal zitten, dus ik zal zondag weer twee blogs plaatsen!

Tot volgende week!