Dag 20 - Huishouden

Dag 20 – vrijdag 8 juli 2011: Huishouden

Ik had gisteren voor het eerst het gevoel dat ik begin te acclimatiseren hier. We hadden vanaf het einde van de middag wat veldtesten te doen bij Al Sadd (zie gisteren) en het viel me op dat ik het helemaal niet warm vond. Eigenlijk gewoon lekker. Het type waar waarbij we een mensenleven geleden na het werk direct naar een terrasje vertrokken voor een paar biertjes, daar ter plekke beslissen om daar ook maar wat te eten en pas om een uur of 11 richting huis te rollen. Zoals ik al zei: een mensenleven geleden. In ieder geval dat van Tom, want dat was natuurlijk voordat er kinderen waren. Ik klaag niet. Eén belangrijk verschil met hier: dat deden we in Nederland als het een graadje of 22-23 was. Heerlijk. Een blik op de thermometer hier leerde mij dat het op dat moment 33 graden was. Of in alle eerlijkheid: 32,9. In de schaduw. Is niet zomaar een thermometer trouwens, ook hier hebben we natuurlijk gespecialiseerde apparatuur voor. Dit ding bepaald de WBGT: de “Wet Bulb Globe Temperature”, dat is dus niet alleen de temperatuur, maar ook de luchtvochtigheid en de windsnelheid. Allemaal van invloed op je prestatievermogen en dus ook van belang om te weten. Tja, dat krijg je als geld geen rol speelt. Bij Ajax probeerde ik het een beetje te gokken aan de hand van wind en temperatuur. Zat ik meestal vrij goed mee, trouwens. Maar om terug te komen op die temperatuur: het voelde dus vergelijkbaar met een graadje of 10 minder in Nederland, was gewoon heerlijk weer. Vanmorgen werd ik overigens al weer snoeihard met mijn neus op de feiten gedrukt dat we het hier toch niet over normale temperaturen hebben: ik brandde mijn handen aan het trapje van het zwembad. En toen ik er weer uitklom mijn voeten aan de stenen rondom het zwembad. Om vervolgens een duidelijke geur van smeltend rubber te ruiken toen ik mijn slippers aantrok. En weer mijn voeten brandde omdat ik vergeten was om ze onder de stoel in de schaduw te leggen. Het is toch best wel warm. En toen was het nog maar half 10. Wat ook opviel: Engelsen zijn overal hetzelfde: er zijn er hier een paar die al in de zon lagen toen ik mijn baantjes aan het trekken was en toen ik net (het is hier nu bijna half 1) uit het raam van de verdieping keek lagen ze er nog steeds. Alleen Engelsen en ezels komen tussen 12 en 4 in de zon schijnen ze in Spanje te zeggen. Zwemmen? Ja, inderdaad, na een week stilstand is het vandaag weer gelukt, heb mezelf beperkt tot dezelfde 22 baantjes van vorige keer. Ging makkelijker deze keer, maar dat zal toch vooral komen omdat het ’s ochtends was en ik niet al een hele dag werk achter de rug heb. ’s Morgen blaak ik natuurlijk van de energie (hmm). Zelfs zo makkelijk dat ik na 10 baantjes dacht er wel 25 te kunnen doen. Na 18 heb ik dat plan weer geparkeerd en na 22 was ik blij dat ik klaar was. O ja, en zoals iedere keer klapte ik ook vandaag op het eerste baantje rugslag natuurlijk weer snoeihard met mijn kop tegen de rand. Kan niet helemaal inschatten wanneer ik er ben, valt me iedere keer weer mee dat ik geen gat in mijn kop oploop….

Wat me wel iedere keer tegen valt met die zon: je hebt hier overal blauw getint glas, waardoor de ergste stralen weg gefilterd worden, vooral als je dan op het heetst van de dag naar buiten loopt (nu dus!) krijg je dan een klap in je gezicht van de felheid van het licht. En op dat punt ben ik nog niet erg geacclimatiseerd merk ik! Moet ook achter een zonnebril op sterkte aan, zeker als ik op redelijk korte termijn zelf moet gaan rijden (eerst mijn rijbewijs omzetten!) lijkt me dat niet onverstandig. Ga proberen om het meerijden zo lang mogelijk te rekken. Even bij de dames uit de bus informeren hoe die dat geregeld hebben. Zal Linda een beetje ontzien op dit punt. Hoewel, Fatima heeft een tijdelijk rijbewijs en moest ook verplicht lessen nemen. Charmaine weet ik niet, maar die heeft de afgelopen zes jaar in Saudi Arabië gewerkt en mocht daar als vrouw natuurlijk niet autorijden. Geen idee of ze wel een rijbewijs heeft.

Iets anders wat ik me gisteren opeens realiseerde: ik ben hier nu precies drie weken, wat ook weer betekent dat ik al op een kwart van de tijd zonder gezin zit. En die tijd is sneller gegaan dan ik van te voren durfde in te schatten. Waarschijnlijk zit ik zelfs al boven de 25%, aangezien we onszelf waarschijnlijk eerder met elkaar herenigen dan die drie maanden in verband met het werk van Karin. OK, het grootste deel van de tijd moet nog, maar er is in ieder geval al een hele flinke hap uit. En aangezien ik graag een halfvol glas zie roep ik nu gewoon dat we er al dik 25% op hebben zitten. Dat dit ook betekent dat we nog 75% moeten denk ik gewoon niet aan. Als ik er niet aan denk is het er ook niet. Zou Karin zeggen.

Het is hier vrijdag en dus de heilige dag. Voor mij is het vooral een wasdag. Heb ik de rest van de week geen tijd voor / geen zin in . Is ook niet nodig, heb genoeg kleren bij me om het een week zonder wassen vol te houden. Handdoeken is wat lastiger, die laat ik maar gewoon in de douche uithangen, heb geen zin om er nog meer te moeten kopen. Vrijdags heb ik dan ruim de tijd om die drie wassen te doen: donker, licht en rood. Rood was deze keer zo weinig dat ik het beddengoed er maar even bijgedaan heb. Ben benieuwd of ik het dekbed er nog in krijg vanavond of dat de boel zo gekrompen is dat het dubbel moet vouwen. Zie ik straks wel. Oppassen bij het ophangen trouwens: de grond is hier zo stoffig, dat je het opnieuw kunt wassen als je iets laat vallen. Is met een sok of een keukendoekje geen ramp, maar met mijn dekbed gebeurt me dat liever niet. Ging goed deze keer. Voor ik de was ga doen kijk ik overigens iedere keer eerst nog goed in alle hoeken en gaten van dat tuinhuisje-voor-het-personeel of het er niet weer wemelt van de kakkerlakken. Lag nu één dode. Kan ik mee leven. Ben toch blijkbaar hard genoeg geschrokken toen ik hier net zat, wil ik ook niet meer meemaken. Ik denk toch dat het aanhouden van de airco helpt: het was er ook bloedheet toen ik hier net was. De was draait dus (de tweede zelfs al), en ik heb net twee van mijn drie pakken naar de receptie gebracht om te laten stomen. Twee van de drie inderdaad, niet omdat die derde niet nodig is (wel het minst nodig), maar omdat ik niet het risico wil lopen dat de boel pas maandag terug komt en ik zondag zonder werkkleding zit. Vervolgens kon ik een uur later terug naar de receptie omdat ik het donker bruine vermoeden had dat ik een USB-stick in mijn jaszak had laten zitten. En ja hoor, luldebehanger…… moest ook wel, want hier in huis lag-ie nergens. En dan mag ik een levensgroot huis hebben, maar als je maar twee kamers gebruikt ben je snel uitgezocht. Belachelijk groot is beter uitgedrukt, maar dat terzijde.

De plannen verder dit weekend? Nou, morgen zeilen met Robbart en Roald dus, straks even vervoer naar de Mall regelen voor de wekelijkse grote boodschappen en nog even de hartslagmeters van gisteren uitlezen en zorgen dat ze weer bij Darren terecht komen. Al Sadd gaat morgen op trainingskamp en voor die tijd willen we ze uitgelezen hebben. Darren brengt ze dan morgen naar João zodat de meters ook mee naar Tsjechië kunnen. We hebben het nu over jeugd: gaan drie weken op trainingskamp naar Tsjechië, ergens in de buurt van Brno. Zijn net op tijd terug voor de Ramadan. Ze moeten ook eigenlijk wel op trainingskamp, aangezien het hier de komend maand alleen maar heter wordt en de luchtvochtigheid richting 100% gaat, en dan is normaal trainen niet meer verantwoord. In Midden Europa is het tegen die tijd ook heet, maar niet zo vochtig en kun je dus redelijk normaal trainen. Buiten dat zijn dat hier de temperaturen tegen de tijd dat de competitie hier in september begint. Is weer eens wat anders dan in de winter naar één of ander warm oord vertrekken om te trainen, terwijl je twee weken later in diezelfde kou weer wedstrijden moet spelen. Daarnaast komt Babu natuurlijk morgen, even regelen met de receptie dat die de deur weer achter hem afsluiten en even alles goed opbergen vanavond, zo goed ken ik hem nou ook weer niet. Tenslotte moet ik straks even lege CD-ROMs halen om de filmpjes die we tijdens de metingen gemaakt hebben op te kunnen zetten zodat we die kunnen gaan analyseren.

Volgende week wordt het als het goed is een stuk rustiger, de metingen bij Al Sadd zitten erop en kunnen verder verwerkt worden. Hebben we door de andere dingen die we ’s morgens moeten doen nog geen tijd voor gehad. Die metingen lopen echter ook op zijn eind (volgens mij nog één dag), waardoor daar ook weer tijd voor overblijft. De rest van de tijd kan ik dan vullen met het regelen van het verschepen van de huisraad en de inschrijving van Tom en Nina bij de Nederlandse school en het betalen van hun gewone school. O ja, en uitzoeken hoe elektronisch bankieren hier werkt. Zou ik met mijn nieuwe rekening moeten hebben, maar heb nog geen idee hoe dat dan werkt. Zal wel net zo logisch zijn als bij de ING, maar moet me er wel even in gaan verdiepen. Zondag. Verder heb ik daardoor ook weer tijd om gitaar te spelen, want dat ding staat me al een week werkeloos aan te kijken.

Zoals ik gisteren al zei: we kregen allebei na afloop een setje kleding van Al Sadd. Als dat overal zo gaat hebben we straks een hele stapel van dat spul grijnsden we al naar elkaar. Kunnen we er mee op de markt gaan staan. Zie foto’s!

Hou het even kort vandaag, als ik nog iets heel bijzonders meemaak vandaag ga ik vanavond nog even door, anders zet ik het er morgen in.

Tot snel!
Olav

PS: wow, precies in twee kantjes, zie je wel, ik kan het wel!