Dag 25 - Tot 10 tellen...
Door: verslootinqatar
Blijf op de hoogte en volg Olav
14 Juli 2011 | Qatar, Doha
Dag 25 – woensdag 13 juli 2011: Tot 10 tellen…..
Terwijl het eten in de magnetron staat (gewoon hetzelfde als gisteren, en daar heb morgen ook nog genoeg aan!) en ik nog zit na te hijgen van het zwemmen heb ik ruim de tijd om even de belevenissen van de dag aan het papier toe te vertrouwen. 26 baantjes vandaag, de 30 komt in zicht! ik waarschuw jullie wel vast: ik denk dat het de kortste tot nu toe wordt. Is ook wel eens lekker. Niet dat ik geen zin heb, maar er is gewoon niet zoveel gebeurd vandaag.
Blogtechnisch betreft begon het nog wel goed vandaag. Ik kreeg vanmorgen om zes uur (!) een sms-je van de Commercial Bank: “Dear costumer, your Commercialbank new debit card is ready for collection at QPOST and….” En zo verder. In goed Nederlands: of ik mijn nieuwe pinpas ff op wil komen halen op het postkantoor. Is leuk, maar ik zit bij QNB en niet bij CB. Maar weer bellen dus. O, wat vervelend meneer (vast geen oorspronkelijke Qatari die ik aan de lijn had), maar dat betekent vast dat uw nummer vroeger van een klant is geweest. U kunt het gewoon negeren. Had me op van alles voorbereid, maar het was gewoon binnen een minuut geregeld. Moet dus nog wel een keer terugkomen. Na een week ofzo, wanneer ik mijn pas eens kom halen. Zoiets.
Zoals jullie weten ligt hier iedere dag de krant voor me klaar (en er stond zowaar iets over Nederland in vandaag: er schijnt een Nederlandse vrouw in Nepal of Tibet ontsnapt te zijn aan een verkrachter met een mes), maar er verschijnt hier ook een voetbalkrant. Wekelijks volgens mij. VI op zijn Qatari dus. De hoofdredacteur heeft ook een snor, maar dat is hier niet bijzonder. Wat wel bijzonder was: grote foto van Ruud van Nistelrooij op de cover. In Malagashirt, want dat verdedigt meneer tegenwoordig. Hoofdartikel ging uiteindelijk niet over Ruud, maar over Malaga. Die hebben natuurlijk nogal met Euro’s lopen strooien van de zomer en het is me inmiddels duidelijk waarom: is ook overgenomen door de sheiks. Qatari in dit geval en dus geen olie- maar gassheiks. Selecteren die jongens op dat lichte blauw, trouwens? Valt wel op! De verwachting is dat Ruud en zijn vriendjes het Barça en Real erg lastig gaan maken. Real kan ik me iets bij voorstellen, maar ben toch bang dat Barça nog ff een maatje te groot is. Ook hier weer geen woord over Joris Mathijsen trouwens. In diezelfde krant een overzicht van de spelers die deze week bij de diverse clubs in Qatar getekend hebben. Europeanen, Afrikanen en Brazilianen. Lokaal volk loopt de pers niet voor uit. En het grappige was: op Zé Roberto na (die moet volgens mij nog), heb ik ze allemaal door de DEXA getrokken deze week. Allemaal stralende gezichten met een shirt van hun nieuwe club en een nog blijere voorzitter naast ze. U merkt het al: het seizoen moet nog beginnen.
Nou we het toch over voetbal hebben: sorry, maar ik kan het niet laten. Eén woord: Feyenoord. Wat is het weer heerlijk hommeles in die kakkerlakkenburcht aan de Maas. Je zult maar supporter van die club zijn. OK, bij “ons” in Amsterdam is het de afgelopen tijd ook niet bepaald pais en vree (en let op mijn woorden: daar gaat nog genoeg gebeuren! Geen details, maar als ik sommige dingen van mijn bronnen hoor gaat het daar ook nog wel knetteren de komende tijd), maar die jongens moeten al 20 jaar lijdzaam toekijken hoe de liefde van hun leven stelselmatig naar de kloten geholpen wordt. Ons internet lag vandaag plat in het ziekenhuis, dus ik heb niet helemaal objectieve informatie, maar dit is wat er volgens mijn bronnen gebeurd is: Ron Vlaar, die schijnt de aanvoerder te zijn, heeft de groep bij elkaar geroepen om eens lekker alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Dat loopt binnen vijf minuten gigantisch uit de klauwen, want wat blijkt: de groep wil nou wel eens gewoon een trainer voor de groep en niet iemand die al met zijn hoofd op de golfbaan staat. 13-5 begreep ik. Acht boven par, zeg maar. Sinds de 10 van PSV de grootste nederlaag uit de clubgeschiedenis, maar nu tenminste ook doelpunten voor. Mario zag nog duidelijk progressie. Ron in paniek naar Martin van Geel, of meneer van Geel alsjeblieft wil komen helpen. Tot nu toe kunnen we al één conclusie trekken: Ron Vlaar is ongeschikt als aanvoerder, want hij heeft geen idee wat er in zijn eigen spelersgroep leeft. Ik neem tenminste niet aan dat ze op de gang even snel afgesproken hebben om de trainer weg te sturen. “Weet je wat, we gaan gewoon zeggen dat-ie er niks van kan en dan eisen we een stemming, kijken wie er voor stemt, lachen!” Ik zie het Rob van Dijk in ieder geval niet doen. En ik moet eerlijk zeggen dat ik op Vlaar en van Dijk na niemand van boven de 25 ken bij Feyenoord en daaronder moet je gewoon je mond houden en doen wat die meneer met dat fluitje zegt. Of dat nou de trainer of de scheidsrechter is. Ik was de 25 ook allang voorbij toen ik die scheidsrechter verrot schold. Maar goed, terug naar Rotterdam: van Geel stuurt Ronnie natuurlijk gewoon terug, en zie maar je hoe het weer recht breit. Zijn jullie gek geworden? Dat lukt natuurlijk niet en op het moment dat van Geel Mario inlicht gooit die vrijwel direct de handdoek in de ring. Tweede conclusie: Mario heeft geen ballen. Als mijn personeel toch tegen me in opstand kwam dan zorgden ze maar dat ze óf een andere baas vonden, óf zelf lieten zien hoe het dan moet. Want daar heb ik Feyenoord ook niet op kunnen betrappen de afgelopen twee jaar. OK, met wat bij elkaar geleende spelers hebben ze dit jaar nog aardig wat punten verzameld, maar verder is het toch één droevenis. Ja, en ga dat dan maar eens uitleggen als spelers, want het grappige is natuurlijk: de club staat hier volledig buiten. Martin kan met zijn armen over elkaar achterover leunen bij de persconferentie, want de aanvoerder mag het allemaal uitleggen. En die aanvoerder heet Ron Vlaar. Krijg je dan medelijden als journalist of gebruik je hetzelfde fileermes als wat je bij van Geel gebruikt zou hebben? Ik kan niet wachten op het AD morgenochtend, als het internet weer werkt tenminste. Ben ook benieuwd wat de reactie van Willem is. En dan een aspect: de supporters, ik heb begrepen dat die inmiddels wit heet zijn. Mario is toch een jochie van zuid. Dat-ie helemaal niets presteerde met die club doet niet terzake, hij is van zuid en daar blijf je vanaf. Lijkt me dat zijn opvolger het makkelijk heeft, die hoeft alleen maar op de tribune achter het doel te wijzen en uit te leggen dat daar 10.000 volkomen kapot gesnoven en geslikte idioten staan die ze lynchen als ze niet winnen vandaag. Niks geen tactische praat, en rustig in de dugout gaan zitten. Komt wel goed vandaag. Kom ik meteen tot de derde conclusie: Feyenoord staat na drie wedstrijden bovenaan.
Nou vooruit, nog één puntje dan. Man – Vrouw. Is hier een beetje scheve situatie zoals jullie allemaal wel weten. En dat leidt tot grappige dingen. WC’s bijvoorbeeld, die zijn in Nederland ook gescheiden, maar bij ons in het ziekenhuis gaan ze nog een stapje verder: er is een damestoilet en een dames/herentoilet. Is uiteraard niet de bedoeling om daar samen naar binnen te gaan, maar die mogen we dus allebei gebruiken. De logica ontgaat mij enigszins eerlijk gezegd. Als je dan toch de toilet scheidt (nee, geen woordgrapje), waarom dan niet gewoon één voor de mannen en één voor de vrouwen? Daar komt het nu in de praktijk ook op neer. OK, als je als twee vrouwen tegelijk moet kun je allebei gaan. Stom, dat zal het zijn: vrouwen gaan altijd samen naar de WC! Daarom hebben ze dat natuurlijk zo gedaan. Mannen gaan alleen tegelijk als dat noodgedwongen zo is, in de rust ofzo, maar verder gaat iedereen gewoon op zijn eigen moment. Helemaal niet aan gedacht, gewoon heel praktisch verzonnen. Zoals de WC’s dus gescheiden zijn (net als in de rest van de wereld), is alles hier in tweevoud beschikbaar: fysiotherapie, gebedsruimte en wachtkamers. Meestal staat dat duidelijk aangegeven en wordt je als man wel duidelijk gemaakt dat je op moet krassen. Zo niet bij de vrouwenafdeling van de fysiotherapie. Eerlijk gezegd wisten we niet eens dat we in de wachtkamer daarvan zaten. OK, zelfde verdieping, maar zeker 50 meter van de deur verwijderd. We (Darren, Fouad en ik) zaten er al een tijdje gewoon normaal te overleggen toen opeens de secretaresse van de afdeling naar ons toe kwam. Of we wel wisten dat we in de dames wachtkamer zaten. Eh, nee, sorry. Nou, dokter die-en-die heeft net geklaagd dat jullie hier zitten en of jullie dus op willen stappen. Tuurlijk, we gaan wel ergens anders zitten. Dan moet je dus rekenen dat de betreffende dokter al zeker een kwartier bij die balie stond en het zelf blijkbaar niet durfde. Terwijl wij toch echt niet de beroerdsten zijn. Maar een bordje neerzetten lijkt me handig. We zaten normaal te overleggen voor zover dat kan als Fouad erbij zit: die werkt vanaf dag één in het ziekenhuis en kent dus echt iedereen. Daar kun je alleen rustig mee overleggen in een atoombunker, anders is er altijd wel iemand die hem even iets moet vertellen of met wie hij even snel iets moet regelen. Kost nooit meer dan een minuut, maar 20 keer een minuut is toch een flinke hap uit je vergadertijd. Vanmiddag miste ik het even, maar toen er twee dames achter mij langs liepen liep Fouad opeens tot ver achter zijn oren rood aan en lag Darren in een dusdanige stuip dat hij me niet kon uitleggen wat er aan de hand was. Fouad kreeg nog net stotterend over zijn lippen dat hij zich ernstig zorgen maakte over de Ramadan: “Refrain from food, drinking and temptation. I know I can handle the first two, but I seriously doubt the third one. Especially in this hospital.” Ik heb er persoonlijk nog niets van gemerkt.
Als laatste voor vandaag: ik ben gisteren begonnen met mezelf de eerste stappen in het Arabisch aan te leren en ik kan inmiddels tot 10 tellen. Met horten en stoten nog, gaat nog zeker niet vloeiend, maar het begin is er. Het grappige is trouwens dat ik de getallen allang kan lezen, heb ik op de nummerbor-den van auto’s zitten oefenen aangezien ze daar zowel in het Arabisch als in het “Europees” op staan.
O ja, nog geen nieuws over mijn vingerafdrukken. Misschien morgen. Ins’Allah.
Tot snel!
Olav
Terwijl het eten in de magnetron staat (gewoon hetzelfde als gisteren, en daar heb morgen ook nog genoeg aan!) en ik nog zit na te hijgen van het zwemmen heb ik ruim de tijd om even de belevenissen van de dag aan het papier toe te vertrouwen. 26 baantjes vandaag, de 30 komt in zicht! ik waarschuw jullie wel vast: ik denk dat het de kortste tot nu toe wordt. Is ook wel eens lekker. Niet dat ik geen zin heb, maar er is gewoon niet zoveel gebeurd vandaag.
Blogtechnisch betreft begon het nog wel goed vandaag. Ik kreeg vanmorgen om zes uur (!) een sms-je van de Commercial Bank: “Dear costumer, your Commercialbank new debit card is ready for collection at QPOST and….” En zo verder. In goed Nederlands: of ik mijn nieuwe pinpas ff op wil komen halen op het postkantoor. Is leuk, maar ik zit bij QNB en niet bij CB. Maar weer bellen dus. O, wat vervelend meneer (vast geen oorspronkelijke Qatari die ik aan de lijn had), maar dat betekent vast dat uw nummer vroeger van een klant is geweest. U kunt het gewoon negeren. Had me op van alles voorbereid, maar het was gewoon binnen een minuut geregeld. Moet dus nog wel een keer terugkomen. Na een week ofzo, wanneer ik mijn pas eens kom halen. Zoiets.
Zoals jullie weten ligt hier iedere dag de krant voor me klaar (en er stond zowaar iets over Nederland in vandaag: er schijnt een Nederlandse vrouw in Nepal of Tibet ontsnapt te zijn aan een verkrachter met een mes), maar er verschijnt hier ook een voetbalkrant. Wekelijks volgens mij. VI op zijn Qatari dus. De hoofdredacteur heeft ook een snor, maar dat is hier niet bijzonder. Wat wel bijzonder was: grote foto van Ruud van Nistelrooij op de cover. In Malagashirt, want dat verdedigt meneer tegenwoordig. Hoofdartikel ging uiteindelijk niet over Ruud, maar over Malaga. Die hebben natuurlijk nogal met Euro’s lopen strooien van de zomer en het is me inmiddels duidelijk waarom: is ook overgenomen door de sheiks. Qatari in dit geval en dus geen olie- maar gassheiks. Selecteren die jongens op dat lichte blauw, trouwens? Valt wel op! De verwachting is dat Ruud en zijn vriendjes het Barça en Real erg lastig gaan maken. Real kan ik me iets bij voorstellen, maar ben toch bang dat Barça nog ff een maatje te groot is. Ook hier weer geen woord over Joris Mathijsen trouwens. In diezelfde krant een overzicht van de spelers die deze week bij de diverse clubs in Qatar getekend hebben. Europeanen, Afrikanen en Brazilianen. Lokaal volk loopt de pers niet voor uit. En het grappige was: op Zé Roberto na (die moet volgens mij nog), heb ik ze allemaal door de DEXA getrokken deze week. Allemaal stralende gezichten met een shirt van hun nieuwe club en een nog blijere voorzitter naast ze. U merkt het al: het seizoen moet nog beginnen.
Nou we het toch over voetbal hebben: sorry, maar ik kan het niet laten. Eén woord: Feyenoord. Wat is het weer heerlijk hommeles in die kakkerlakkenburcht aan de Maas. Je zult maar supporter van die club zijn. OK, bij “ons” in Amsterdam is het de afgelopen tijd ook niet bepaald pais en vree (en let op mijn woorden: daar gaat nog genoeg gebeuren! Geen details, maar als ik sommige dingen van mijn bronnen hoor gaat het daar ook nog wel knetteren de komende tijd), maar die jongens moeten al 20 jaar lijdzaam toekijken hoe de liefde van hun leven stelselmatig naar de kloten geholpen wordt. Ons internet lag vandaag plat in het ziekenhuis, dus ik heb niet helemaal objectieve informatie, maar dit is wat er volgens mijn bronnen gebeurd is: Ron Vlaar, die schijnt de aanvoerder te zijn, heeft de groep bij elkaar geroepen om eens lekker alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Dat loopt binnen vijf minuten gigantisch uit de klauwen, want wat blijkt: de groep wil nou wel eens gewoon een trainer voor de groep en niet iemand die al met zijn hoofd op de golfbaan staat. 13-5 begreep ik. Acht boven par, zeg maar. Sinds de 10 van PSV de grootste nederlaag uit de clubgeschiedenis, maar nu tenminste ook doelpunten voor. Mario zag nog duidelijk progressie. Ron in paniek naar Martin van Geel, of meneer van Geel alsjeblieft wil komen helpen. Tot nu toe kunnen we al één conclusie trekken: Ron Vlaar is ongeschikt als aanvoerder, want hij heeft geen idee wat er in zijn eigen spelersgroep leeft. Ik neem tenminste niet aan dat ze op de gang even snel afgesproken hebben om de trainer weg te sturen. “Weet je wat, we gaan gewoon zeggen dat-ie er niks van kan en dan eisen we een stemming, kijken wie er voor stemt, lachen!” Ik zie het Rob van Dijk in ieder geval niet doen. En ik moet eerlijk zeggen dat ik op Vlaar en van Dijk na niemand van boven de 25 ken bij Feyenoord en daaronder moet je gewoon je mond houden en doen wat die meneer met dat fluitje zegt. Of dat nou de trainer of de scheidsrechter is. Ik was de 25 ook allang voorbij toen ik die scheidsrechter verrot schold. Maar goed, terug naar Rotterdam: van Geel stuurt Ronnie natuurlijk gewoon terug, en zie maar je hoe het weer recht breit. Zijn jullie gek geworden? Dat lukt natuurlijk niet en op het moment dat van Geel Mario inlicht gooit die vrijwel direct de handdoek in de ring. Tweede conclusie: Mario heeft geen ballen. Als mijn personeel toch tegen me in opstand kwam dan zorgden ze maar dat ze óf een andere baas vonden, óf zelf lieten zien hoe het dan moet. Want daar heb ik Feyenoord ook niet op kunnen betrappen de afgelopen twee jaar. OK, met wat bij elkaar geleende spelers hebben ze dit jaar nog aardig wat punten verzameld, maar verder is het toch één droevenis. Ja, en ga dat dan maar eens uitleggen als spelers, want het grappige is natuurlijk: de club staat hier volledig buiten. Martin kan met zijn armen over elkaar achterover leunen bij de persconferentie, want de aanvoerder mag het allemaal uitleggen. En die aanvoerder heet Ron Vlaar. Krijg je dan medelijden als journalist of gebruik je hetzelfde fileermes als wat je bij van Geel gebruikt zou hebben? Ik kan niet wachten op het AD morgenochtend, als het internet weer werkt tenminste. Ben ook benieuwd wat de reactie van Willem is. En dan een aspect: de supporters, ik heb begrepen dat die inmiddels wit heet zijn. Mario is toch een jochie van zuid. Dat-ie helemaal niets presteerde met die club doet niet terzake, hij is van zuid en daar blijf je vanaf. Lijkt me dat zijn opvolger het makkelijk heeft, die hoeft alleen maar op de tribune achter het doel te wijzen en uit te leggen dat daar 10.000 volkomen kapot gesnoven en geslikte idioten staan die ze lynchen als ze niet winnen vandaag. Niks geen tactische praat, en rustig in de dugout gaan zitten. Komt wel goed vandaag. Kom ik meteen tot de derde conclusie: Feyenoord staat na drie wedstrijden bovenaan.
Nou vooruit, nog één puntje dan. Man – Vrouw. Is hier een beetje scheve situatie zoals jullie allemaal wel weten. En dat leidt tot grappige dingen. WC’s bijvoorbeeld, die zijn in Nederland ook gescheiden, maar bij ons in het ziekenhuis gaan ze nog een stapje verder: er is een damestoilet en een dames/herentoilet. Is uiteraard niet de bedoeling om daar samen naar binnen te gaan, maar die mogen we dus allebei gebruiken. De logica ontgaat mij enigszins eerlijk gezegd. Als je dan toch de toilet scheidt (nee, geen woordgrapje), waarom dan niet gewoon één voor de mannen en één voor de vrouwen? Daar komt het nu in de praktijk ook op neer. OK, als je als twee vrouwen tegelijk moet kun je allebei gaan. Stom, dat zal het zijn: vrouwen gaan altijd samen naar de WC! Daarom hebben ze dat natuurlijk zo gedaan. Mannen gaan alleen tegelijk als dat noodgedwongen zo is, in de rust ofzo, maar verder gaat iedereen gewoon op zijn eigen moment. Helemaal niet aan gedacht, gewoon heel praktisch verzonnen. Zoals de WC’s dus gescheiden zijn (net als in de rest van de wereld), is alles hier in tweevoud beschikbaar: fysiotherapie, gebedsruimte en wachtkamers. Meestal staat dat duidelijk aangegeven en wordt je als man wel duidelijk gemaakt dat je op moet krassen. Zo niet bij de vrouwenafdeling van de fysiotherapie. Eerlijk gezegd wisten we niet eens dat we in de wachtkamer daarvan zaten. OK, zelfde verdieping, maar zeker 50 meter van de deur verwijderd. We (Darren, Fouad en ik) zaten er al een tijdje gewoon normaal te overleggen toen opeens de secretaresse van de afdeling naar ons toe kwam. Of we wel wisten dat we in de dames wachtkamer zaten. Eh, nee, sorry. Nou, dokter die-en-die heeft net geklaagd dat jullie hier zitten en of jullie dus op willen stappen. Tuurlijk, we gaan wel ergens anders zitten. Dan moet je dus rekenen dat de betreffende dokter al zeker een kwartier bij die balie stond en het zelf blijkbaar niet durfde. Terwijl wij toch echt niet de beroerdsten zijn. Maar een bordje neerzetten lijkt me handig. We zaten normaal te overleggen voor zover dat kan als Fouad erbij zit: die werkt vanaf dag één in het ziekenhuis en kent dus echt iedereen. Daar kun je alleen rustig mee overleggen in een atoombunker, anders is er altijd wel iemand die hem even iets moet vertellen of met wie hij even snel iets moet regelen. Kost nooit meer dan een minuut, maar 20 keer een minuut is toch een flinke hap uit je vergadertijd. Vanmiddag miste ik het even, maar toen er twee dames achter mij langs liepen liep Fouad opeens tot ver achter zijn oren rood aan en lag Darren in een dusdanige stuip dat hij me niet kon uitleggen wat er aan de hand was. Fouad kreeg nog net stotterend over zijn lippen dat hij zich ernstig zorgen maakte over de Ramadan: “Refrain from food, drinking and temptation. I know I can handle the first two, but I seriously doubt the third one. Especially in this hospital.” Ik heb er persoonlijk nog niets van gemerkt.
Als laatste voor vandaag: ik ben gisteren begonnen met mezelf de eerste stappen in het Arabisch aan te leren en ik kan inmiddels tot 10 tellen. Met horten en stoten nog, gaat nog zeker niet vloeiend, maar het begin is er. Het grappige is trouwens dat ik de getallen allang kan lezen, heb ik op de nummerbor-den van auto’s zitten oefenen aangezien ze daar zowel in het Arabisch als in het “Europees” op staan.
O ja, nog geen nieuws over mijn vingerafdrukken. Misschien morgen. Ins’Allah.
Tot snel!
Olav
-
14 Juli 2011 - 05:56
Karin:
Goeiemorgen Stuk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
