Dag 26 - Weer airco....
Door: verslootinqatar
Blijf op de hoogte en volg Olav
17 Juli 2011 | Qatar, Doha
Dag 26 – donderdag 14 juli 2011: Weer airco….
OK, mijn airco is dus weer stuk. Tenminste, daar heeft het alle schijn van. Ik werd vanmorgen om een uur of drie wakker, eigenlijk omdat mijn arm aan mijn gezicht geplakt zat. Zweet. En da’s niet fijn wakker worden. Zeker niet op dat tijdstip. Was te moe om er wat aan te doen, dus ik heb de nacht verder draaiend en woelend doorgebracht. Toen ik opstond toch maar eens kijken hoe warm het boven was, er hangt in één van de anders slaapkamers een thermostaat met een digitale thermometer: 29°. Om half 7. En dat terwijl alle thermostaten in de kamers op 10° staan. Ik denk dat de conclusie gerechtvaardigd is dat de airco het weer begeven heeft. Nadrukkelijk weer, want het had er van de week (was dat dinsdag?) toch alle schijn van dat de boel weer werkte. Ik zit nu dus weer op Jansen en Jansen te wachten, hoop dat ze een beetje opschieten zodat ik nog kan zwemmen vanavond.
In tegenstelling tot de situatie thuis is het op mijn afdeling juist niet te harden van de kou. Je gelooft het niet: verhuis je naar een land waar het gemiddeld 45° is, zit je op je werk te blauwbekken van de kou. Letterlijk klappertanden. Ik schat het in op een hooguit een graadje of 12-14. Wij zitten als Sports Science / Research / Football Excellence / Podiatrists altijd buiten te lunchen en menig collega van andere afdelingen verklaart ons voor gek dat we in die hitte gaan zitten. Nou valt dat zoals gezegd eigenlijk best mee, als je me verteld dat het 25° is geloof ik het ook, maar het is vooral om weer op temperatuur te komen, zo koud is het bij ons boven. Er hangt wel ergens een thermostaat in een hoek, maar die schijnt al tijden stuk te zijn. Toch maar eens ergens in een groep gooien wie dat op gaat lossen. En vooral wanneer. Gisteren duurt te lang.
Op donderdagochtend is er altijd een meeting met de hele NSMP-staf. En aangezien ik daar ook onder val wordt ik ook geacht op te komen dagen. Komt er over het algemeen op neer dat Dean even de lopende zaken doorneemt, dan nog een snel rondje om de tafel en snel weer wegwezen. Vandaag vertelde hij tot onze grote opluchting dat er een nieuw beleidsstuk door de hele top is goedgekeurd waarin gesteld wordt dat we een Orthopedisch Sportziekenhuis zijn en dat we daardoor voortaan alleen nog maar atleten behandelen. OK, en staf en familie van de staf. Uiteraard. Maar dus geen huis-, tuin- en keukenklachten als versleten knieën en rugpijn meer. Zal vooral de afdeling fysiotherapie blij mee zijn, daar lopen meer niet-sporters dan sporters. Ik hoorde van de week dat er bij de vrouwenfysiotherapie precies drie atletes behandeld worden. De rest is op zijn zachtst gezegd “overigen”. De niet-atleten zijn over het algemeen “vriendjes van”, die door hun connecties bij ons terecht komen, dat zou dus vanaf half augustus afgelopen moeten zijn. Heb het stuk nog niet gelezen omdat het nog niet officieel gepubliceerd is, maar binnen de begripsbepaling is dus ook het begrip “atleet” bepaald. Is nog wel vrij ruim gedefinieerd, zodat ook soldaten, politie en scheidsrechters er binnen vallen. En dat is dan weer wel terecht. In diezelfde meeting vertelde Dean heel opgelucht dat er eindelijk een operational manager aangesteld was die voor hem het algemene overzicht van alle lopende projecten en operaties in de gaten gaat houden en aansturen. De beste man is gisteren begonnen en zou nog wel met de verschillende afdeling kennis komen maken. Prima. Vanmiddag in de bus hoorde ik dat hij alweer ontslag genomen heeft. Per direct. Blijkt helemaal geen verstand van sports medicine of science te hebben en zag het helemaal niet zitten om ermee door te gaan. Kunnen we weer op zoek naar een nieuwe, en aangezien een recruteringsproces hier al gauw een half jaar duurt is dat dus dikke pret.
Goed nieuws vanmiddag: ik ben door de medische keuring. Geen TBC, HIV of ander achterstallig onderhoud dus. Ook geen andere enge dingen op de foto’s gevonden. Moet nu zondagochtend voor mijn vingerafdrukken. Is met dezelfde groep als de medische keuring en ook weer met paspoorten-Mohammed. Ben benieuwd wat dat allemaal weer voor hilarisch oplevert. Ik verheug me er al op. Normaal gesproken (ach ja….) zou dat moeten betekenen dat ik dinsdag mijn ID-kaart heb. Dat betekent dat ik hem in precies een maand binnen zou hebben. Zes dagen zei de HR-mevrouw bij mijn sollicitatiegesprek. Hooguit 10. Is ook geen dag te laat, want we hebben vandaag te horen gekregen dat we vanaf zondag niet meer door de bus opgehaald worden. Is voor mij dus na vrijwel een maand (kan wel heel stoer gaan lopen doen en ze er op gaan wijzen dat het bij mij dinsdag pas een maand is en dan zal ik wel een paar dagen gelijk krijgen, maar dan pakken ze me ergens anders wel terug), maar Fatima, Charmaine en Linda zitten hier al veel langer en hadden er dus allang uit moeten zijn. Die klagen dan ook het hardste. Probleem is alleen dat wij alle vier geen lokaal rijbewijs hebben en mijn Nederlandse hier alleen de eerste week geldig was. We kunnen dus alle vier hier geen auto huren. Lastig. Haroun maar eens gebeld, of die niet wat kon regelen en als het goed is staat er zondagochtend om half 8 een vriendje van Haroun voor de deur om ons op te halen. Gewoon in een auto van Aspetar / Aspire. Hoop niet dat daar iemand door in de problemen komt, misschien moeten we ons maar op de parkeerplaats af laten zetten ofzo. Recht voor de deur is misschien iets teveel vragen om problemen.
Aangezien ik hier volgende week dus een maand zit (eigenlijk zaterdag al, dinsdag ben ik een maand aan het werk), moet ik nu ook serieus werk gaan maken van onderdak en tickets om Karin en de kinderen hier naartoe te krijgen. En transport van de spullen deze kant op. Dat laatste staat voor dit weekend (ja, dat is het hier al!) op het programma, heb volgens mij nu alle papieren binnen van de transporteur, morgen nog even bellen met de laatste vraagjes en dan kan de boel op de fax. Als ik een fax kan vinden. Zeetransport duurt ongeveer 28 dagen, dus dan zou het ruim voor eind augustus allemaal rond moeten zijn. Moet je spul niet in handen van Somalische piraten vallen natuurlijk. Het is de bedoeling dat Karin en de kinderen één september hier naartoe vliegen, hebben daar tickets voor gevonden wat qua reistijd redelijk normaal is (via Geneve), en op één september is de Ramadan ook net achter de rug. Karin stelde de 28e voor, maar dan zit je ten eerste in de laatste dagen van de Ramadan, waardoor iedereen moe is, honger heeft en chagrijnig is en buiten dat valt dat op een zondag, waardoor ik die dag en de dagen daarna gewoon moet werken en dus niets voor ze kan regelen. Na de Ramadan is iedereen hier 10 dagen vrij, dus dan komt dat allemaal wat handiger uit. Ik moet volgende week even bij HR wat dingen regelen voor die tickets en visa enzo en dan kunnen we
boeken. En naar een duidelijke datum toeleven, da’s ook wel prettig.
Vandaag was een dag vol bijeenkomsten, eerst eentje met één van de projectmanagers van het NSMP over de faciliteiten bij de clubs. Over iets meer dan twee weken moeten we beginnen met alle metingen bij de eerste zes clubs en op dit moment weten we van maar drie daarvan hoe groot de ruimte is die we kunnen gebruiken, wat daar aanwezig is en wat er nog besteld moet worden. Ik heb Gregg daar gisteren een bijeenkomst voor vanmiddag voor door zijn strot gedrukt. De toon werd direct gezet bij binnenkomst: “O god, daar heb je ze weer, komen jullie doen?” “Jou van je werk houden.” “Dan is het goed. Ga zitten (met een knik naar mij), blijf je maar staan (naar Darren).” Darren riep nog even heel stoer dat hij Kathleen d’r stoel wel nam en legde vervolgens nog stoerder uit dat hij haar wel even een toontje lager zou laten zingen tegen de tijd dat ze terug kwam. Nou heeft Kathleen volgens mij hele scherpe nagels en zijn de eerste drie letters van haar voornaam veelzeggend, dus ik zat me er al op te verheugen. Gregg en Mohammed duidelijk ook. Darren haalde toch maar een andere stoel. Vervolgens kwam Kathleen natuurlijk binnen en was Gregg niet te beroerd om Darren even de vrije rol te gunnen om zijn woorden waar te maken. Rood tot heel diep in zijn nek, kon niet eens precies zien tot hoe diep. En die grote mond was opeens ver te zoeken. Zoals ik al zei: scherpe nagels. Meeting liep verder goed, we zijn nu een boodschappenlijstje per club aan het maken en hebben afgesproken dat we op de clubs waar we geen duidelijk beeld van hebben van de week even langsgaan. Dan kunnen we tenminste echt boodschappen gaan doen. Dat wordt waarschijnlijk een boodschappenlijstje van een paar ton, trouwens.
Vervolgens door naar een meeting met de collega’s van Aspire om daar de banden mee aan te halen. Aspire valt onder dezelfde paraplu en zit vlak naast ons. De grootste talenten van een aantal sporten zit intern in Aspire om zich helemaal op de sport te kunnen richten. Daarnaast trainen ze ook bij hun club. Een soort Australian Institute of Sports dus. De verdeling met de voetballertjes is heel simpel: de talenten zitten in Aspire en worden daar getest, wij doen de jeugdelftallen van de clubs als geheel. Wij willen de banden tussen beide graag aanhalen (van beide kanten!), maar op hoog niveau ligt dat wat gevoelig. Het werd dus hoog tijd om op uitvoerend niveau gewoon eens een kop koffie met elkaar te gaan drinken en eens wat dingen door te nemen. Was goed dat we bij elkaar zijn gaan zitten, want er lijkt van twee kanten behoefte te zijn om meer samen te werken. Qua filosofie zitten we aardig op één lijn, dat maakt het praten al een stuk makkelijker. Hoewel, praten… één van de Spaanse collega’s blijkt Engels te spreken zoals Johan Cruijff dat ook doet: nasaal, slissend en met een flinke Spaanse (Catalaanse?) tongval. Kostte een hoop energie om bij de les te blijven!
Heb net nog een keer in de nieuwe HR-policy zitten neuzen en heb nog een pluspunt gevonden. Volgens mijn contract zou ik recht hebben op 33 vakantiedagen, dat zijn er nu 40. Da’s toch mooi ruim een week meer. Acht weken vakantie op jaar basis, hoe krijg je dat eigenlijk op?? Hoewel, ik kan me tijd bij Ajax ook nog wel herinneren dat ik zeven weken vrij was. Is wel alweer een flinke tijd geleden, werkte toen nog als fysio…. In dat zelfde stuk stond ook dat de werktijden van half 8 tot half 4 zijn, maakt iedereen zich nogal druk om, maar volgens mij geldt er op dit moment een soort stilzwijgende afspraak tussen alle werknemers om daar toch in godsnaam niet over te beginnen tegen de leidinggevenden. Stel je voor dat ze het ook echt gaan invoeren! Zeker in ons geval, wij zullen tijdens het seizoen flink wat uren in de namiddag en avond gaan maken, dan wil je niet om half 8 al aanwezig moeten zijn. Zeker aangezien overuren niet uitbetaald worden, al wordt dat me niet helemaal duidelijk uit het nieuwe beleid, volgens mij staat er namelijk dat het voor ons wel uitbetaald wordt en alleen voor de lagere schalen niet. Toch eens navragen. Net zoals ik even moet navragen of het terugschroeven van de werkweek tijdens de Ramadan (naar 25 uur) ook betekent dat we maar voor 25 uur uitbetaald krijgen. Hoop ik toch niet, dan ga ik wel gewoon 40 uur werken en ben ik gewoon solidair met de moslimcollega’s. Denk niet dat ik het meer dan drie dagen volhoud. Ben sowieso benieuwd hoe dat gaat, we werken dan van 9 tot 2 en de lunchpauze vervalt. Eten en drinken op de afdeling is ook niet toegestaan. Volgens mij vlieg je dan om 2 uur gillend naar huis om te gaan eten! Dat drinken kon wel eens de grootste bottleneck worden, zeker aangezien het dan net op zijn heetst is.
Op de terugweg vroeg Fatima in de bus wie er zin had om mee te gaan naar de nieuwe Harry Potter. Ik had al bijna ja gezegd toen ze erbij vertelde dat de films hier ook behoorlijk gecensureerd worden. Het is geen Saudi Arabië, maar toch. En dat gaat niet subtiel, de film verspringt dan gewoon op eens een paar seconden omdat er iets tussenuit geknipt is. Nee dank je, ik wacht wel op de DVD. De rest dacht er ook zo over. Daarnaast weet ik ook niet of het erg gewaardeerd zou worden als ik ja gezegd had. Fatima is behoorlijk gesluierd, verder wel flink westers, maar ik vraag me af of de familie het waardeert als er een man mee gaat naar de film. Heb mijn mond dus maar gehouden.
Nog even over het nieuws uit Nederland: in Bolsward een peutertje van 3 zo ernstig mishandeld dat hij in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt en in Dronten een mannetje van 15 opgepakt omdat meneer zijn leraren met de dood bedreigd heeft en ze en passant ook meteen wel wilde cremeren. In de school wel te verstaan. Zeg nog eens dat het alleen maar in de grote stad gebeurt???
Even niets over het kakkerlakkennest aan de Maas, is allemaal al treurig genoeg. Heb me dood gelachen vanmorgen toen ik het AD zat te lezen!
O ja, tot 10 gaat al redelijk vloeiend en tot 20 ongeveer net zoals gisteren tot 10. Progressie!
Tot snel!
Olav
OK, mijn airco is dus weer stuk. Tenminste, daar heeft het alle schijn van. Ik werd vanmorgen om een uur of drie wakker, eigenlijk omdat mijn arm aan mijn gezicht geplakt zat. Zweet. En da’s niet fijn wakker worden. Zeker niet op dat tijdstip. Was te moe om er wat aan te doen, dus ik heb de nacht verder draaiend en woelend doorgebracht. Toen ik opstond toch maar eens kijken hoe warm het boven was, er hangt in één van de anders slaapkamers een thermostaat met een digitale thermometer: 29°. Om half 7. En dat terwijl alle thermostaten in de kamers op 10° staan. Ik denk dat de conclusie gerechtvaardigd is dat de airco het weer begeven heeft. Nadrukkelijk weer, want het had er van de week (was dat dinsdag?) toch alle schijn van dat de boel weer werkte. Ik zit nu dus weer op Jansen en Jansen te wachten, hoop dat ze een beetje opschieten zodat ik nog kan zwemmen vanavond.
In tegenstelling tot de situatie thuis is het op mijn afdeling juist niet te harden van de kou. Je gelooft het niet: verhuis je naar een land waar het gemiddeld 45° is, zit je op je werk te blauwbekken van de kou. Letterlijk klappertanden. Ik schat het in op een hooguit een graadje of 12-14. Wij zitten als Sports Science / Research / Football Excellence / Podiatrists altijd buiten te lunchen en menig collega van andere afdelingen verklaart ons voor gek dat we in die hitte gaan zitten. Nou valt dat zoals gezegd eigenlijk best mee, als je me verteld dat het 25° is geloof ik het ook, maar het is vooral om weer op temperatuur te komen, zo koud is het bij ons boven. Er hangt wel ergens een thermostaat in een hoek, maar die schijnt al tijden stuk te zijn. Toch maar eens ergens in een groep gooien wie dat op gaat lossen. En vooral wanneer. Gisteren duurt te lang.
Op donderdagochtend is er altijd een meeting met de hele NSMP-staf. En aangezien ik daar ook onder val wordt ik ook geacht op te komen dagen. Komt er over het algemeen op neer dat Dean even de lopende zaken doorneemt, dan nog een snel rondje om de tafel en snel weer wegwezen. Vandaag vertelde hij tot onze grote opluchting dat er een nieuw beleidsstuk door de hele top is goedgekeurd waarin gesteld wordt dat we een Orthopedisch Sportziekenhuis zijn en dat we daardoor voortaan alleen nog maar atleten behandelen. OK, en staf en familie van de staf. Uiteraard. Maar dus geen huis-, tuin- en keukenklachten als versleten knieën en rugpijn meer. Zal vooral de afdeling fysiotherapie blij mee zijn, daar lopen meer niet-sporters dan sporters. Ik hoorde van de week dat er bij de vrouwenfysiotherapie precies drie atletes behandeld worden. De rest is op zijn zachtst gezegd “overigen”. De niet-atleten zijn over het algemeen “vriendjes van”, die door hun connecties bij ons terecht komen, dat zou dus vanaf half augustus afgelopen moeten zijn. Heb het stuk nog niet gelezen omdat het nog niet officieel gepubliceerd is, maar binnen de begripsbepaling is dus ook het begrip “atleet” bepaald. Is nog wel vrij ruim gedefinieerd, zodat ook soldaten, politie en scheidsrechters er binnen vallen. En dat is dan weer wel terecht. In diezelfde meeting vertelde Dean heel opgelucht dat er eindelijk een operational manager aangesteld was die voor hem het algemene overzicht van alle lopende projecten en operaties in de gaten gaat houden en aansturen. De beste man is gisteren begonnen en zou nog wel met de verschillende afdeling kennis komen maken. Prima. Vanmiddag in de bus hoorde ik dat hij alweer ontslag genomen heeft. Per direct. Blijkt helemaal geen verstand van sports medicine of science te hebben en zag het helemaal niet zitten om ermee door te gaan. Kunnen we weer op zoek naar een nieuwe, en aangezien een recruteringsproces hier al gauw een half jaar duurt is dat dus dikke pret.
Goed nieuws vanmiddag: ik ben door de medische keuring. Geen TBC, HIV of ander achterstallig onderhoud dus. Ook geen andere enge dingen op de foto’s gevonden. Moet nu zondagochtend voor mijn vingerafdrukken. Is met dezelfde groep als de medische keuring en ook weer met paspoorten-Mohammed. Ben benieuwd wat dat allemaal weer voor hilarisch oplevert. Ik verheug me er al op. Normaal gesproken (ach ja….) zou dat moeten betekenen dat ik dinsdag mijn ID-kaart heb. Dat betekent dat ik hem in precies een maand binnen zou hebben. Zes dagen zei de HR-mevrouw bij mijn sollicitatiegesprek. Hooguit 10. Is ook geen dag te laat, want we hebben vandaag te horen gekregen dat we vanaf zondag niet meer door de bus opgehaald worden. Is voor mij dus na vrijwel een maand (kan wel heel stoer gaan lopen doen en ze er op gaan wijzen dat het bij mij dinsdag pas een maand is en dan zal ik wel een paar dagen gelijk krijgen, maar dan pakken ze me ergens anders wel terug), maar Fatima, Charmaine en Linda zitten hier al veel langer en hadden er dus allang uit moeten zijn. Die klagen dan ook het hardste. Probleem is alleen dat wij alle vier geen lokaal rijbewijs hebben en mijn Nederlandse hier alleen de eerste week geldig was. We kunnen dus alle vier hier geen auto huren. Lastig. Haroun maar eens gebeld, of die niet wat kon regelen en als het goed is staat er zondagochtend om half 8 een vriendje van Haroun voor de deur om ons op te halen. Gewoon in een auto van Aspetar / Aspire. Hoop niet dat daar iemand door in de problemen komt, misschien moeten we ons maar op de parkeerplaats af laten zetten ofzo. Recht voor de deur is misschien iets teveel vragen om problemen.
Aangezien ik hier volgende week dus een maand zit (eigenlijk zaterdag al, dinsdag ben ik een maand aan het werk), moet ik nu ook serieus werk gaan maken van onderdak en tickets om Karin en de kinderen hier naartoe te krijgen. En transport van de spullen deze kant op. Dat laatste staat voor dit weekend (ja, dat is het hier al!) op het programma, heb volgens mij nu alle papieren binnen van de transporteur, morgen nog even bellen met de laatste vraagjes en dan kan de boel op de fax. Als ik een fax kan vinden. Zeetransport duurt ongeveer 28 dagen, dus dan zou het ruim voor eind augustus allemaal rond moeten zijn. Moet je spul niet in handen van Somalische piraten vallen natuurlijk. Het is de bedoeling dat Karin en de kinderen één september hier naartoe vliegen, hebben daar tickets voor gevonden wat qua reistijd redelijk normaal is (via Geneve), en op één september is de Ramadan ook net achter de rug. Karin stelde de 28e voor, maar dan zit je ten eerste in de laatste dagen van de Ramadan, waardoor iedereen moe is, honger heeft en chagrijnig is en buiten dat valt dat op een zondag, waardoor ik die dag en de dagen daarna gewoon moet werken en dus niets voor ze kan regelen. Na de Ramadan is iedereen hier 10 dagen vrij, dus dan komt dat allemaal wat handiger uit. Ik moet volgende week even bij HR wat dingen regelen voor die tickets en visa enzo en dan kunnen we
boeken. En naar een duidelijke datum toeleven, da’s ook wel prettig.
Vandaag was een dag vol bijeenkomsten, eerst eentje met één van de projectmanagers van het NSMP over de faciliteiten bij de clubs. Over iets meer dan twee weken moeten we beginnen met alle metingen bij de eerste zes clubs en op dit moment weten we van maar drie daarvan hoe groot de ruimte is die we kunnen gebruiken, wat daar aanwezig is en wat er nog besteld moet worden. Ik heb Gregg daar gisteren een bijeenkomst voor vanmiddag voor door zijn strot gedrukt. De toon werd direct gezet bij binnenkomst: “O god, daar heb je ze weer, komen jullie doen?” “Jou van je werk houden.” “Dan is het goed. Ga zitten (met een knik naar mij), blijf je maar staan (naar Darren).” Darren riep nog even heel stoer dat hij Kathleen d’r stoel wel nam en legde vervolgens nog stoerder uit dat hij haar wel even een toontje lager zou laten zingen tegen de tijd dat ze terug kwam. Nou heeft Kathleen volgens mij hele scherpe nagels en zijn de eerste drie letters van haar voornaam veelzeggend, dus ik zat me er al op te verheugen. Gregg en Mohammed duidelijk ook. Darren haalde toch maar een andere stoel. Vervolgens kwam Kathleen natuurlijk binnen en was Gregg niet te beroerd om Darren even de vrije rol te gunnen om zijn woorden waar te maken. Rood tot heel diep in zijn nek, kon niet eens precies zien tot hoe diep. En die grote mond was opeens ver te zoeken. Zoals ik al zei: scherpe nagels. Meeting liep verder goed, we zijn nu een boodschappenlijstje per club aan het maken en hebben afgesproken dat we op de clubs waar we geen duidelijk beeld van hebben van de week even langsgaan. Dan kunnen we tenminste echt boodschappen gaan doen. Dat wordt waarschijnlijk een boodschappenlijstje van een paar ton, trouwens.
Vervolgens door naar een meeting met de collega’s van Aspire om daar de banden mee aan te halen. Aspire valt onder dezelfde paraplu en zit vlak naast ons. De grootste talenten van een aantal sporten zit intern in Aspire om zich helemaal op de sport te kunnen richten. Daarnaast trainen ze ook bij hun club. Een soort Australian Institute of Sports dus. De verdeling met de voetballertjes is heel simpel: de talenten zitten in Aspire en worden daar getest, wij doen de jeugdelftallen van de clubs als geheel. Wij willen de banden tussen beide graag aanhalen (van beide kanten!), maar op hoog niveau ligt dat wat gevoelig. Het werd dus hoog tijd om op uitvoerend niveau gewoon eens een kop koffie met elkaar te gaan drinken en eens wat dingen door te nemen. Was goed dat we bij elkaar zijn gaan zitten, want er lijkt van twee kanten behoefte te zijn om meer samen te werken. Qua filosofie zitten we aardig op één lijn, dat maakt het praten al een stuk makkelijker. Hoewel, praten… één van de Spaanse collega’s blijkt Engels te spreken zoals Johan Cruijff dat ook doet: nasaal, slissend en met een flinke Spaanse (Catalaanse?) tongval. Kostte een hoop energie om bij de les te blijven!
Heb net nog een keer in de nieuwe HR-policy zitten neuzen en heb nog een pluspunt gevonden. Volgens mijn contract zou ik recht hebben op 33 vakantiedagen, dat zijn er nu 40. Da’s toch mooi ruim een week meer. Acht weken vakantie op jaar basis, hoe krijg je dat eigenlijk op?? Hoewel, ik kan me tijd bij Ajax ook nog wel herinneren dat ik zeven weken vrij was. Is wel alweer een flinke tijd geleden, werkte toen nog als fysio…. In dat zelfde stuk stond ook dat de werktijden van half 8 tot half 4 zijn, maakt iedereen zich nogal druk om, maar volgens mij geldt er op dit moment een soort stilzwijgende afspraak tussen alle werknemers om daar toch in godsnaam niet over te beginnen tegen de leidinggevenden. Stel je voor dat ze het ook echt gaan invoeren! Zeker in ons geval, wij zullen tijdens het seizoen flink wat uren in de namiddag en avond gaan maken, dan wil je niet om half 8 al aanwezig moeten zijn. Zeker aangezien overuren niet uitbetaald worden, al wordt dat me niet helemaal duidelijk uit het nieuwe beleid, volgens mij staat er namelijk dat het voor ons wel uitbetaald wordt en alleen voor de lagere schalen niet. Toch eens navragen. Net zoals ik even moet navragen of het terugschroeven van de werkweek tijdens de Ramadan (naar 25 uur) ook betekent dat we maar voor 25 uur uitbetaald krijgen. Hoop ik toch niet, dan ga ik wel gewoon 40 uur werken en ben ik gewoon solidair met de moslimcollega’s. Denk niet dat ik het meer dan drie dagen volhoud. Ben sowieso benieuwd hoe dat gaat, we werken dan van 9 tot 2 en de lunchpauze vervalt. Eten en drinken op de afdeling is ook niet toegestaan. Volgens mij vlieg je dan om 2 uur gillend naar huis om te gaan eten! Dat drinken kon wel eens de grootste bottleneck worden, zeker aangezien het dan net op zijn heetst is.
Op de terugweg vroeg Fatima in de bus wie er zin had om mee te gaan naar de nieuwe Harry Potter. Ik had al bijna ja gezegd toen ze erbij vertelde dat de films hier ook behoorlijk gecensureerd worden. Het is geen Saudi Arabië, maar toch. En dat gaat niet subtiel, de film verspringt dan gewoon op eens een paar seconden omdat er iets tussenuit geknipt is. Nee dank je, ik wacht wel op de DVD. De rest dacht er ook zo over. Daarnaast weet ik ook niet of het erg gewaardeerd zou worden als ik ja gezegd had. Fatima is behoorlijk gesluierd, verder wel flink westers, maar ik vraag me af of de familie het waardeert als er een man mee gaat naar de film. Heb mijn mond dus maar gehouden.
Nog even over het nieuws uit Nederland: in Bolsward een peutertje van 3 zo ernstig mishandeld dat hij in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt en in Dronten een mannetje van 15 opgepakt omdat meneer zijn leraren met de dood bedreigd heeft en ze en passant ook meteen wel wilde cremeren. In de school wel te verstaan. Zeg nog eens dat het alleen maar in de grote stad gebeurt???
Even niets over het kakkerlakkennest aan de Maas, is allemaal al treurig genoeg. Heb me dood gelachen vanmorgen toen ik het AD zat te lezen!
O ja, tot 10 gaat al redelijk vloeiend en tot 20 ongeveer net zoals gisteren tot 10. Progressie!
Tot snel!
Olav
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
