Dag 40 - Auto!
Door: verslootinqatar
Blijf op de hoogte en volg Olav
31 Juli 2011 | Qatar, Doha
Dag 40 – Donderdag 28 juli 2011: Auto!
Bah, het is vies warm hier vandaag. Niet alleen warm, maar ook drukkend en benauwd. Van dat weer dat je in Nederland een flinke onweersbui verwacht en daarna lagere temperaturen. Hier zie ik het allen nog niet zo snel gaan onweren. Om over afkoelen nog maar te zwijgen.
Ik waarschuw jullie van te voren: het kon wel eens een lang verhaal worden vandaag, veel te vertellen.
Om met het belangrijkste te beginnen: ik heb mijn eigen vervoer. Had er de afgelopen dagen steeds geen tijd voor, maar kon vandaag eindelijk achter een huurauto aan. Ben dat gedoe met chauffeurs zo langzamerhand zat. Ze komen graag, het is goedkoper dan een auto maar je moet het wel iedere keer regelen. Even snel weg is er dus ook niet bij. Maar goed, na wat rondbrengen was er één verhuurder bereid om me bedrijfskorting te geven èn me op te komen halen, dus de keuze was snel gemaakt. De keuze is uiteindelijk op de Kia Rio gevallen. Niet omdat het nou zo’n fantastische auto is, omdat-ie zo mooi is of omdat de kleur zo mooi is, nee gewoon oud-hollandsch op de prijs. Deze bleef zelfs nog binnen mijn transport allowance. Kleur zullen we het maar niet over hebben: zie de foto’s morgen, is het nu te donker voor. Maar eigen vervoer nu dus, moet morgen boodschappen doen voor mijn verjaardag morgenavond, kan ik zaterdag de weg beter leren kennen hier en zeker met de Ramadan van volgende week voor de deur (en dus kortere werkdagen) ben ik opeens een stuk mobieler. Moest dus vandaag opeens zelf mijn weg vinden in Doha. Gelukkig waren de stukken die ik moest rijden èn rechttoe-rechtaan èn bekend terrein, dus dat was nog makkelijk. Was ook erg rustig omdat het ook hier zomervakantie is en zowel de expats als de lokalen op vakantie zijn. Verkeer is me tot nu toe dan ook meegevallen. Heb natuurlijk geen indrukwekkend grote 4x4, dus op de linkerbaan mag ik me alleen vertonen als ik me gedraag, maar er is nog maar één keer naar me getoeterd.
Ik moet morgen trouwens wel als de donder lege CD’s halen om muziek van mijn laptop op te branden, je wilt hier niet afhankelijk zijn van de radiostations. Ik dacht bij het wegrijden wel een aardige muziekzender gevonden te hebben (Qatar Radio), totdat het een paar minuten over drie was en de imam zijn kans greep: alle zenders uit de lucht en een oproep tot gebed. Niks radio luisteren, bidden zal je, kreng! Vervolgens een paar uur later op dezelfde zender een vent die de plaatjes combineerde met een reportage uit het stoomtreinmuseum in Swindon. Nee, ik verzin dit echt niet. De beste man praatte alsof hij één of andere hele grote DJ was, en dat was-ie 30 geleden misschien ook wel, maar inmiddels klonk het hopeloos achterhaald. Muziek was ook waardeloos. Jaren 80, maar dan slecht. Spandau Ballet en nog minder. Voor zover dat kan, want de broertjes Kemp zongen weer het glazuur van mijn tanden…
Snel eigen muziek verzorgen dus!
Ik ben van plan om zaterdag rondjes door Doha te gaan rijden. Verdwalen en de weg weer terugvinden dus. Volgens mij de enige manier om een beetje een idee te krijgen van de wegen in zo’n stad. Ik bedoel: ik ben hier nu zes weken, maar ik heb tot nu toe iedere dag hetzelfde rondje gereden. Dat zou ik nu dus moeten kennen, nou de rest nog. Zaterdag dus in ieder geval naar de nieuwe school van Tom en Nina, langs de compound waar we naar toe willen, werk en wat dies meer zij. Krijgen we ook weer met iets anders te maken: tanken. Nou hoef je dat hier niet zelf te doen, daar hebben we ook weer Indiërs voor. Maar toch, de mores zul je moeten leren kennen.
Zoals alles hier duurde ook dit langer dan gepland, waardoor ik te laat was om als proefkonijn te dienen in het onderzoek van Aziz. Had hem al voorbereid, dus ik kon iets later instromen. Hij doet onderzoek naar de effecten van de Ramadan op slaapgewoonten en cognitieve functies. Daar heb ik deze week een slaapdagboek voor bijgehouden en moest ik vandaag de nulmeting doen. Vanmorgen bij de wensessie haalde ik een score van 95% en daarmee het hoogste van alle collega’s. testje was simpel: er kwamen getallen in beeld en iedere keer als je 3-5-7, 2-4-6 of 4-6-8 achter elkaar in beeld kreeg moest je op een knop drukken. Simpel, maar sommigen van ons kwamen niet verder dan 55%. Vanmiddag hetzelfde programma, alleen wilde hij nu niet vertellen wat mijn score was. L*l., had dat dan vanmorgen ook niet gedaan. Ik geloof dat ik deze test nog twee keer tijdens de Ramadan moet doen en één keer erna. En ik zit inderdaad in de controlegroep. Bij mij worden niet veel veranderingen verwacht, ga hooguit wat langer slapen omdat we later beginnen.
Nog iets wat er vandaag opeens was: mijn health card. Aan het gezicht van het HR-helpdeskmeisje te zien lag-ie er al weken. Goh, heb je die nog niet dan? Neuh. Boosworden heeft geen zin. Is ook niet echt erg, verzekerd ben ik toch wel, maar nu heb ik er ook gewoon bewijs van. Waar ik precies tegen verzekerd ben weet ik eigenlijk niet eens, zal volgende week eens vragen of ze een polisoverzicht o.i.d. voor me hebben. Heb sowieso alweer drie keer bij HR gestaan vandaag: hebben jullie die brieven voor creditcard en drankvergunning nou al klaar? Nee, vanmiddag. Ins’Allah inderdaad. En zowaar: half vier waren ze klaar. Eén nadeel: we moesten vanmiddag en vanavond bij Al Gharaffa metingen doen, waardoor ik geen tijd meer had om naar het drank distributiecentrum te gaan. Wordt dus mijn allereerste alcoholvrije verjaardag. Niet dat ik als kind al aan de borrel zat, maar er ging toch minstens wel een flesje wijn open. Jenever voor opa en bier voor de rest. Zit er dus dit jaar niet in. Hou het al zes weken vol zonder alcohol, dus dat zelf de komende maand ook wel lukken. Door de Ramadan is dat ding namelijk de hele maand dicht en aangezien het morgen vrijdag is, is-ie dan ook dicht. Kan het zaterdag proberen, maar ik denk dat ze dan al dicht zijn voor de Ramadan.
Andere brief is voor de bank om een creditcard aan te vragen. Is de druk nu een beetje vanaf omdat ik de auto cash kon betalen, maar is toch wel handig om achter de hand te hebben. Moet morgen toch even naar de bank toe om mijn chequeboek op te halen, kreeg vanmiddag een sms-je dat het klaar lag. Zou vorige week zondag inderdaad al klaar zijn… klinkt ouderwets, maar dat heb je hier nodig om bijvoorbeeld je huur te betalen. Automatische overschrijvingen doen ze hier niet aan, je geeft voor een jaar overschrijvingskaarten af en die worden iedere maand geïnd.
We hadden vandaag dus weer metingen bij Al Gharaffa. Voordat we daar op verder gaan, eerst nog even terug naar gisteren. Al Shamal is geen kampioen geworden, dat was Lekhwiya. Geen idee waar dat vandaan komt. Zal wel uit Lekhwiya zijn, maar ook dat staat niet op mijn kaart, dus eigenlijk geen flauw idee. Al Sadd is de recordmeister hier: 12 keer sinds seizoen 1963-1964. De laatste keer was alweer in 2006-2007. Sindsdien is Al Gharaffa het drie keer geworden en vorig jaar Lekhwiya dus. Best een topclub dat Gharaffa dus. Ook hier had ik gisteren gevraagd of ze voor vandaag even twee setjes kleding klaar konden leggen zodat we niet in onze eigen kleren naar buiten hoefden èn we er een beetje uniform uitzagen. Was weer keurig geregeld. Splinternieuwe sets die na afloop uiteraard de tas ingingen. Darren was nog iets brutaler en hield het gewoon aan toen hij naar huis ging. Wat nou inleveren? Eén nadeel: ze spelen in geel-blauw. En dat zijn niet echt mijn kleuren. Moet dan toch teveel aan RKC denken. Al is dit overigens licht blauw. Of aan Legmeervogels. Meer willen me even niet te binnen schieten die in geel-blauw spelen. O ja: Boca Juniors! Vooruit, één topclub in geel-blauw, of weet iemand er meer? Alleen thuistenue telt! Villareal telt niet, is alleen geel, Parma en Leeds United ook niet: uit-tenues en Cambuur is geen topclub. Anyways: zie foto! Blauw van deze dingen vind ik nog wel mooi, maar doe dan iets met wit ofzo, alsjeblieft niet met dat lelijke geel! Gelukkig had ik nog bijpassende schoenen bij me (blauw!), Darren kreeg al op zijn donder over zijn rood-witte schoenen. We zijn hier niet bij Al Rayyan! Die spelen blijkbaar in rood-wit. Geen idee, ben er nog niet geweest. Al Arabi wist ik het wel van, maar daar heb gewoon een paar keer kleding van in de winkel zien hangen. Andere clubs misschien ook wel, maar die zijn me dan niet bijgebleven. Maar we liggen aardig op schema zo qua kleding!
We hadden bijna ruzie vanavond: de trainers wilden proberen om het testen voor het bidden te kunnen doen. Prima, gaan we proberen. Graag zelfs, dan zijn we ook nog op een Christelijk (!) tijdstip thuis. Tijdens het testen viel me al op dat de trainers en de TD steeds vaker op hun horloge gingen kijken. Prayer time was om ongeveer vijf voor half zeven vandaag en er waren er een paar die maar bleven rennen. Begon hem op een gegeven moment toch wel aardig te knijpen. En ja hoor, net voor de laatste twee er af zouden gaan kwam er een subtiel doch zeer dwingend teken van de imam. Kappen nou, ze motten bidden. En wel nu. OK, ze hadden het waarschijnlijk toch nog maar twee shuttles volgehouden, dus ga maar bidden. Net niet gelukt dus, en bijna ruzie met de imam. En ik heb zomaar het gevoel dat je dan een groter probleem hebt dan als je in Nederland een dominee op de kast jaagt. Misschien niet in Staphorst, maar verder waarschijnlijk wel. Ik had het nog even over de rol die religie in dit land speelt met de TD (van Corsica, dus volgens zijn paspoort Fransoos) en we waren het er over eens dat zoiets blijft verbazen. Zeker als je het met Europa vergelijkt. Hij begreep me niet direct, dus ik schakelde even over naar het Frans om het uit te leggen en prompt vielen alle gesprekken om me heen stil. Krijg nou wat, hij spreekt nog Frans ook! Heb ze meteen gerustgesteld: basaal en verstaan doe ik het alleen als je langzaam praat. Is ook meer begrijpen dan verstaan, trouwens. En met elkaar spreken we alleen Frans als Darren het niet mag verstaan, oké? Die was ook hoogst verbaasd trouwens: Engelsen spreken natuurlijk helemaal geen ene reet buiten de deur en dat wat hij spreekt kun je ook nog eens met goed fatsoen geen Engels noemen. Komt uit het noorden. Wordt door de andere Engelstaligen regelmatig over gemopperd. Zo kreeg hij vorige van Gregg naar zijn dat-ie mij een stuk aardiger vond: levert zijn spullen op tijd in en spreekt tenminste Engels. Gregg komt uit Canada.
Gezien dat belang van religie in dit land kijk ik eigenlijk ook uit naar de Ramadan. Niet om zelf mee te gaan doen, moet er niet aan denken, maar gewoon om te zien wat dat met dit land doet. Waarschijnlijk kom ik daar nog wel van terug als ik voor de zoveelste keer ergens voor een dichte deur sta ofzo, maar voorlopig ben ik gewoon erg nieuwsgierig. Winkels zijn hier overdag allemaal dicht, op de Carrefour na. Daar werken toch alleen maar Indiërs en die zijn over het algemeen van een ander opperwezen. De rest is onverbiddelijk dicht en gaat pas open na Iftar (het gebed waarna er weer gegeten mag worden, uur of zes dus), vervolgens blijven ze ook open tot een uur of half vier. ’s Nachts wel te verstaan. Daarna begint het vasten weer en gaan de winkels dus ook dicht. De nacht- en avonduren zijn dan ook volledig op allerlei sociale activiteiten gericht. Zo schijnt er ieder jaar om de Ramadancup gespeeld te worden: voetballen om één uur ’s nachts. Volgens mij mag je alleen meedoen als je zelf ook gevast hebt. Heb ik er eerlijk gezegd niet voor over. Volgens mij heb ik dit al eerder verteld, maar ons is al op het hart gedrukt om rond Iftar de weg vooral niet op te gaan. Tenzij je echt niet anders kunt. Iedereen wil dan natuurlijk als de donder naar huis om te gaan eten, dus het is hartstikke druk op de weg (zal nu wel meevallen door de vakanties). Tel daar honger, vermoeidheid, irritatie door de drukte en een lage bloedsuikerspiegel bij op en je hebt een garantie voor ongelukken en agressie. Zal er op letten!
Heb vandaag geprobeerd contact te leggen met de makelaar om over zijn aanbod te onderhandelen. Heb gezegd dat ik een afspraak met hem wil maken, maar nog geen reactie gehad. Is nu weer weekend, dus internet en email zie ik pas zondag weer. Ben benieuwd of hij hapt, ik wil daar graag wonen, maar niet voor deze prijs, daar moet echt nog het één en ander vanaf. Als het niet gewoon lukt kan ik altijd nog housing er op af sturen, dan mogen die het gaan regelen.
Tenslotte kregen we van Gregg nog een overzicht rond gestuurd waarop alle progressie van de afgelopen twee weken binnen het NSMP / FEP stond en dat was veel. Volgens hem zelf hebben we in de afgelopen drie maanden meer bereikt dan in het hele jaar ervoor. Komt vooral door Mohammed Aloulou, ik heb geloof ik al eerder verteld dat die man echt iedereen in de sportwereld van Qatar kent en dus overal deuren geopend krijgt die voorheen gesloten bleven. In het overzicht stond ook overal genoemd aan wie het vooral te danken was dat bepaalde stappen gezet waren en we werden gelukkig op veel punten genoemd. Ik aanzienlijk vaker dan Darren trouwens. Die zit toch vooral op uitvoerend niveau allerlei dingen te bedenken, terwijl we op dit moment vooral aan de fundering en de infrastructuur moeten bouwen om de boel van de grond te krijgen. Ben daar ook iets agressiever in: afmaken en indienen die handel, niet gaan zitten wachten. Zal die negen jaar leeftijdsverschil ook wel een rol in spelen. Het mannetje is inderdaad van 1984…
Pagina vier inmiddels, vind het genoeg voor vandaag. Morgen verjaardagsbarbecue. Morgenochtend boodschappenlijstjes maken, boodschappen doen en voorbereiden, heb ze vanaf een uur of 7 laten komen. Zal jullie er zaterdag over bijpraten. Wordt natuurlijk alleen wel zondag voordat het erop staat.
Tot Snel!
Olav
Bah, het is vies warm hier vandaag. Niet alleen warm, maar ook drukkend en benauwd. Van dat weer dat je in Nederland een flinke onweersbui verwacht en daarna lagere temperaturen. Hier zie ik het allen nog niet zo snel gaan onweren. Om over afkoelen nog maar te zwijgen.
Ik waarschuw jullie van te voren: het kon wel eens een lang verhaal worden vandaag, veel te vertellen.
Om met het belangrijkste te beginnen: ik heb mijn eigen vervoer. Had er de afgelopen dagen steeds geen tijd voor, maar kon vandaag eindelijk achter een huurauto aan. Ben dat gedoe met chauffeurs zo langzamerhand zat. Ze komen graag, het is goedkoper dan een auto maar je moet het wel iedere keer regelen. Even snel weg is er dus ook niet bij. Maar goed, na wat rondbrengen was er één verhuurder bereid om me bedrijfskorting te geven èn me op te komen halen, dus de keuze was snel gemaakt. De keuze is uiteindelijk op de Kia Rio gevallen. Niet omdat het nou zo’n fantastische auto is, omdat-ie zo mooi is of omdat de kleur zo mooi is, nee gewoon oud-hollandsch op de prijs. Deze bleef zelfs nog binnen mijn transport allowance. Kleur zullen we het maar niet over hebben: zie de foto’s morgen, is het nu te donker voor. Maar eigen vervoer nu dus, moet morgen boodschappen doen voor mijn verjaardag morgenavond, kan ik zaterdag de weg beter leren kennen hier en zeker met de Ramadan van volgende week voor de deur (en dus kortere werkdagen) ben ik opeens een stuk mobieler. Moest dus vandaag opeens zelf mijn weg vinden in Doha. Gelukkig waren de stukken die ik moest rijden èn rechttoe-rechtaan èn bekend terrein, dus dat was nog makkelijk. Was ook erg rustig omdat het ook hier zomervakantie is en zowel de expats als de lokalen op vakantie zijn. Verkeer is me tot nu toe dan ook meegevallen. Heb natuurlijk geen indrukwekkend grote 4x4, dus op de linkerbaan mag ik me alleen vertonen als ik me gedraag, maar er is nog maar één keer naar me getoeterd.
Ik moet morgen trouwens wel als de donder lege CD’s halen om muziek van mijn laptop op te branden, je wilt hier niet afhankelijk zijn van de radiostations. Ik dacht bij het wegrijden wel een aardige muziekzender gevonden te hebben (Qatar Radio), totdat het een paar minuten over drie was en de imam zijn kans greep: alle zenders uit de lucht en een oproep tot gebed. Niks radio luisteren, bidden zal je, kreng! Vervolgens een paar uur later op dezelfde zender een vent die de plaatjes combineerde met een reportage uit het stoomtreinmuseum in Swindon. Nee, ik verzin dit echt niet. De beste man praatte alsof hij één of andere hele grote DJ was, en dat was-ie 30 geleden misschien ook wel, maar inmiddels klonk het hopeloos achterhaald. Muziek was ook waardeloos. Jaren 80, maar dan slecht. Spandau Ballet en nog minder. Voor zover dat kan, want de broertjes Kemp zongen weer het glazuur van mijn tanden…
Snel eigen muziek verzorgen dus!
Ik ben van plan om zaterdag rondjes door Doha te gaan rijden. Verdwalen en de weg weer terugvinden dus. Volgens mij de enige manier om een beetje een idee te krijgen van de wegen in zo’n stad. Ik bedoel: ik ben hier nu zes weken, maar ik heb tot nu toe iedere dag hetzelfde rondje gereden. Dat zou ik nu dus moeten kennen, nou de rest nog. Zaterdag dus in ieder geval naar de nieuwe school van Tom en Nina, langs de compound waar we naar toe willen, werk en wat dies meer zij. Krijgen we ook weer met iets anders te maken: tanken. Nou hoef je dat hier niet zelf te doen, daar hebben we ook weer Indiërs voor. Maar toch, de mores zul je moeten leren kennen.
Zoals alles hier duurde ook dit langer dan gepland, waardoor ik te laat was om als proefkonijn te dienen in het onderzoek van Aziz. Had hem al voorbereid, dus ik kon iets later instromen. Hij doet onderzoek naar de effecten van de Ramadan op slaapgewoonten en cognitieve functies. Daar heb ik deze week een slaapdagboek voor bijgehouden en moest ik vandaag de nulmeting doen. Vanmorgen bij de wensessie haalde ik een score van 95% en daarmee het hoogste van alle collega’s. testje was simpel: er kwamen getallen in beeld en iedere keer als je 3-5-7, 2-4-6 of 4-6-8 achter elkaar in beeld kreeg moest je op een knop drukken. Simpel, maar sommigen van ons kwamen niet verder dan 55%. Vanmiddag hetzelfde programma, alleen wilde hij nu niet vertellen wat mijn score was. L*l., had dat dan vanmorgen ook niet gedaan. Ik geloof dat ik deze test nog twee keer tijdens de Ramadan moet doen en één keer erna. En ik zit inderdaad in de controlegroep. Bij mij worden niet veel veranderingen verwacht, ga hooguit wat langer slapen omdat we later beginnen.
Nog iets wat er vandaag opeens was: mijn health card. Aan het gezicht van het HR-helpdeskmeisje te zien lag-ie er al weken. Goh, heb je die nog niet dan? Neuh. Boosworden heeft geen zin. Is ook niet echt erg, verzekerd ben ik toch wel, maar nu heb ik er ook gewoon bewijs van. Waar ik precies tegen verzekerd ben weet ik eigenlijk niet eens, zal volgende week eens vragen of ze een polisoverzicht o.i.d. voor me hebben. Heb sowieso alweer drie keer bij HR gestaan vandaag: hebben jullie die brieven voor creditcard en drankvergunning nou al klaar? Nee, vanmiddag. Ins’Allah inderdaad. En zowaar: half vier waren ze klaar. Eén nadeel: we moesten vanmiddag en vanavond bij Al Gharaffa metingen doen, waardoor ik geen tijd meer had om naar het drank distributiecentrum te gaan. Wordt dus mijn allereerste alcoholvrije verjaardag. Niet dat ik als kind al aan de borrel zat, maar er ging toch minstens wel een flesje wijn open. Jenever voor opa en bier voor de rest. Zit er dus dit jaar niet in. Hou het al zes weken vol zonder alcohol, dus dat zelf de komende maand ook wel lukken. Door de Ramadan is dat ding namelijk de hele maand dicht en aangezien het morgen vrijdag is, is-ie dan ook dicht. Kan het zaterdag proberen, maar ik denk dat ze dan al dicht zijn voor de Ramadan.
Andere brief is voor de bank om een creditcard aan te vragen. Is de druk nu een beetje vanaf omdat ik de auto cash kon betalen, maar is toch wel handig om achter de hand te hebben. Moet morgen toch even naar de bank toe om mijn chequeboek op te halen, kreeg vanmiddag een sms-je dat het klaar lag. Zou vorige week zondag inderdaad al klaar zijn… klinkt ouderwets, maar dat heb je hier nodig om bijvoorbeeld je huur te betalen. Automatische overschrijvingen doen ze hier niet aan, je geeft voor een jaar overschrijvingskaarten af en die worden iedere maand geïnd.
We hadden vandaag dus weer metingen bij Al Gharaffa. Voordat we daar op verder gaan, eerst nog even terug naar gisteren. Al Shamal is geen kampioen geworden, dat was Lekhwiya. Geen idee waar dat vandaan komt. Zal wel uit Lekhwiya zijn, maar ook dat staat niet op mijn kaart, dus eigenlijk geen flauw idee. Al Sadd is de recordmeister hier: 12 keer sinds seizoen 1963-1964. De laatste keer was alweer in 2006-2007. Sindsdien is Al Gharaffa het drie keer geworden en vorig jaar Lekhwiya dus. Best een topclub dat Gharaffa dus. Ook hier had ik gisteren gevraagd of ze voor vandaag even twee setjes kleding klaar konden leggen zodat we niet in onze eigen kleren naar buiten hoefden èn we er een beetje uniform uitzagen. Was weer keurig geregeld. Splinternieuwe sets die na afloop uiteraard de tas ingingen. Darren was nog iets brutaler en hield het gewoon aan toen hij naar huis ging. Wat nou inleveren? Eén nadeel: ze spelen in geel-blauw. En dat zijn niet echt mijn kleuren. Moet dan toch teveel aan RKC denken. Al is dit overigens licht blauw. Of aan Legmeervogels. Meer willen me even niet te binnen schieten die in geel-blauw spelen. O ja: Boca Juniors! Vooruit, één topclub in geel-blauw, of weet iemand er meer? Alleen thuistenue telt! Villareal telt niet, is alleen geel, Parma en Leeds United ook niet: uit-tenues en Cambuur is geen topclub. Anyways: zie foto! Blauw van deze dingen vind ik nog wel mooi, maar doe dan iets met wit ofzo, alsjeblieft niet met dat lelijke geel! Gelukkig had ik nog bijpassende schoenen bij me (blauw!), Darren kreeg al op zijn donder over zijn rood-witte schoenen. We zijn hier niet bij Al Rayyan! Die spelen blijkbaar in rood-wit. Geen idee, ben er nog niet geweest. Al Arabi wist ik het wel van, maar daar heb gewoon een paar keer kleding van in de winkel zien hangen. Andere clubs misschien ook wel, maar die zijn me dan niet bijgebleven. Maar we liggen aardig op schema zo qua kleding!
We hadden bijna ruzie vanavond: de trainers wilden proberen om het testen voor het bidden te kunnen doen. Prima, gaan we proberen. Graag zelfs, dan zijn we ook nog op een Christelijk (!) tijdstip thuis. Tijdens het testen viel me al op dat de trainers en de TD steeds vaker op hun horloge gingen kijken. Prayer time was om ongeveer vijf voor half zeven vandaag en er waren er een paar die maar bleven rennen. Begon hem op een gegeven moment toch wel aardig te knijpen. En ja hoor, net voor de laatste twee er af zouden gaan kwam er een subtiel doch zeer dwingend teken van de imam. Kappen nou, ze motten bidden. En wel nu. OK, ze hadden het waarschijnlijk toch nog maar twee shuttles volgehouden, dus ga maar bidden. Net niet gelukt dus, en bijna ruzie met de imam. En ik heb zomaar het gevoel dat je dan een groter probleem hebt dan als je in Nederland een dominee op de kast jaagt. Misschien niet in Staphorst, maar verder waarschijnlijk wel. Ik had het nog even over de rol die religie in dit land speelt met de TD (van Corsica, dus volgens zijn paspoort Fransoos) en we waren het er over eens dat zoiets blijft verbazen. Zeker als je het met Europa vergelijkt. Hij begreep me niet direct, dus ik schakelde even over naar het Frans om het uit te leggen en prompt vielen alle gesprekken om me heen stil. Krijg nou wat, hij spreekt nog Frans ook! Heb ze meteen gerustgesteld: basaal en verstaan doe ik het alleen als je langzaam praat. Is ook meer begrijpen dan verstaan, trouwens. En met elkaar spreken we alleen Frans als Darren het niet mag verstaan, oké? Die was ook hoogst verbaasd trouwens: Engelsen spreken natuurlijk helemaal geen ene reet buiten de deur en dat wat hij spreekt kun je ook nog eens met goed fatsoen geen Engels noemen. Komt uit het noorden. Wordt door de andere Engelstaligen regelmatig over gemopperd. Zo kreeg hij vorige van Gregg naar zijn dat-ie mij een stuk aardiger vond: levert zijn spullen op tijd in en spreekt tenminste Engels. Gregg komt uit Canada.
Gezien dat belang van religie in dit land kijk ik eigenlijk ook uit naar de Ramadan. Niet om zelf mee te gaan doen, moet er niet aan denken, maar gewoon om te zien wat dat met dit land doet. Waarschijnlijk kom ik daar nog wel van terug als ik voor de zoveelste keer ergens voor een dichte deur sta ofzo, maar voorlopig ben ik gewoon erg nieuwsgierig. Winkels zijn hier overdag allemaal dicht, op de Carrefour na. Daar werken toch alleen maar Indiërs en die zijn over het algemeen van een ander opperwezen. De rest is onverbiddelijk dicht en gaat pas open na Iftar (het gebed waarna er weer gegeten mag worden, uur of zes dus), vervolgens blijven ze ook open tot een uur of half vier. ’s Nachts wel te verstaan. Daarna begint het vasten weer en gaan de winkels dus ook dicht. De nacht- en avonduren zijn dan ook volledig op allerlei sociale activiteiten gericht. Zo schijnt er ieder jaar om de Ramadancup gespeeld te worden: voetballen om één uur ’s nachts. Volgens mij mag je alleen meedoen als je zelf ook gevast hebt. Heb ik er eerlijk gezegd niet voor over. Volgens mij heb ik dit al eerder verteld, maar ons is al op het hart gedrukt om rond Iftar de weg vooral niet op te gaan. Tenzij je echt niet anders kunt. Iedereen wil dan natuurlijk als de donder naar huis om te gaan eten, dus het is hartstikke druk op de weg (zal nu wel meevallen door de vakanties). Tel daar honger, vermoeidheid, irritatie door de drukte en een lage bloedsuikerspiegel bij op en je hebt een garantie voor ongelukken en agressie. Zal er op letten!
Heb vandaag geprobeerd contact te leggen met de makelaar om over zijn aanbod te onderhandelen. Heb gezegd dat ik een afspraak met hem wil maken, maar nog geen reactie gehad. Is nu weer weekend, dus internet en email zie ik pas zondag weer. Ben benieuwd of hij hapt, ik wil daar graag wonen, maar niet voor deze prijs, daar moet echt nog het één en ander vanaf. Als het niet gewoon lukt kan ik altijd nog housing er op af sturen, dan mogen die het gaan regelen.
Tenslotte kregen we van Gregg nog een overzicht rond gestuurd waarop alle progressie van de afgelopen twee weken binnen het NSMP / FEP stond en dat was veel. Volgens hem zelf hebben we in de afgelopen drie maanden meer bereikt dan in het hele jaar ervoor. Komt vooral door Mohammed Aloulou, ik heb geloof ik al eerder verteld dat die man echt iedereen in de sportwereld van Qatar kent en dus overal deuren geopend krijgt die voorheen gesloten bleven. In het overzicht stond ook overal genoemd aan wie het vooral te danken was dat bepaalde stappen gezet waren en we werden gelukkig op veel punten genoemd. Ik aanzienlijk vaker dan Darren trouwens. Die zit toch vooral op uitvoerend niveau allerlei dingen te bedenken, terwijl we op dit moment vooral aan de fundering en de infrastructuur moeten bouwen om de boel van de grond te krijgen. Ben daar ook iets agressiever in: afmaken en indienen die handel, niet gaan zitten wachten. Zal die negen jaar leeftijdsverschil ook wel een rol in spelen. Het mannetje is inderdaad van 1984…
Pagina vier inmiddels, vind het genoeg voor vandaag. Morgen verjaardagsbarbecue. Morgenochtend boodschappenlijstjes maken, boodschappen doen en voorbereiden, heb ze vanaf een uur of 7 laten komen. Zal jullie er zaterdag over bijpraten. Wordt natuurlijk alleen wel zondag voordat het erop staat.
Tot Snel!
Olav
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
