Dag 41 - Barbecue

Dag 41 – vrijdag 29 juli 2011: Barbecue!

Weekend voor mijn verjaardag en dus een mooie gelegenheid om een barbecue op poten te zetten, maar eigenlijk heb ik al spijt op het moment dat ik de aanmaakblokjes (waarover later meer!) aansteek. Wie heeft er in godsnaam verzonnen dat barbecueën leuk is als het meer dan 40° is zonder dat je naast een brandende barbecue staat? Dat maakt het namelijk niet bepaald koeler. Heb mijn uiterste best gedaan om iemand anders te strikken voor de barbecuedienst, maar kwam er uiteindelijk natuurlijk toch zelf naast te staan. Gelukkig was het toen al flink afgekoeld. Tot een graadje of 35.

Vanmorgen met Linda afgesproken om boodschappen te doen en de boel voor te bereiden. Hoewel, afgesproken… meer opgelegd. Dus vanmorgen lijstjes maken, had ze eigenlijk gisteravond gemaakt, maar was natuurlijk weer de helft vergeten. Vergeten op te schrijven, wel te verstaan, dat komt over het algemeen in de supermarkt wel weer opborrelen. Drank hoefde niet op het briefje: nog geen vergunning, zoals inmiddels bekend. Ga er morgen even langs, maar volgens alle verhalen is hij morgen al dicht. Verder was dit een goed moment om de uitzet wat aan te vullen. Bestek was niet genoeg (heb al twee messen en een lepel gebroken en had er precies zes van alles), had geen fatsoenlijke schalen, niet genoeg glazen, geen waterkoker en te weinig borden als ik ze zowel voor eten en opdienen wil gebruiken. En dan kom je weer op het gebied van de smaak terecht. En zoals de trouwe lezers weten hebben ze hier meer geld dan smaak, iets wat wel vaker aan elkaar gerelateerd schijnt te zijn. Borden heb ik uiteindelijk opgelost met een stapel plastic borden die zo weer weg konden, glazen lukte vrij makkelijk: 12 limonadeglazen voor QR 6,50. Nog geen € 2,- dus. En zagen er nog normaal uit ook. Schalen was het grootste probleem: er moet bij die Arabieren gewoon één of ander werkje in het serviesgoed zitten. Effen is lastig. Heb er uiteindelijk drie gevonden die me wel bevielen: donker en mat. En ik ben er nog best tevreden over ook. Sterker nog: ik denk dat ze zelfs de Karincontrole zouden kunnen doorstaan! ***GRIJNS***. Barbecue kon ik van de buren lenen, vorige bewoners hadden hem achtergelaten. Dus alleen kolen, vork-tang-schepding en aanmaakblokjes. En daar begon de ellende. De eerste twee waren simpel: gewoon uit het rek rukken. Aanmaakblokjes deed de Carrefour echter niet aan. We hebben samen een keer of 20 het hele schap doorgenomen, maar die hebben ze blijkbaar gewoon niet. Hoe doen ze dat hier dan? OK, waarschijnlijk door hun personeel, dus het is niet zo erg als ze zich branden, maar dan nog: al die expats zullen ze toch gewoon willen hebben?? Dan maar een fles lampolie mee, dat over de zak en die aansteken. Lijkt op het eerste gezicht de meest logische oplossing. Bij thuiskomst inspectie van de barbecue van dienst en daar was nog een tegenvaller: volgens Sam was-ie niet zo vies. Ik ben sinds vanmiddag erg benieuwd naar zijn definitie van “vies”. Gatverdamme. Er zat zo’n dikke laag as onderin dat ik mijn middelvinger er in kon steken zonder de bodem te raken. Het rooster was één grote bonk roest, vet en roet en het deksel zat helemaal onder het woestijn zand. Fijn. Rooster heb ik niet eens geprobeerd, ben naar het winkeltje gelopen voor aluminium bakjes, want dat rooster ga ik niets van eten. Bakjes? Alleen kleintjes meneer! OK, neem ik wel gewoon aluminiumfolie mee. Hé, aanmaakblokjes! Ook maar meenemen, zie wel wat ik dan ooit met die lampolie doe. Nadere inspectie van de verpakking leerde overigens dat ze gemaakt waren in…. Nederland. Daar reis je dan 5000 kilometer voor. Het boodschappen doen had sowieso een Nederlands tintje: Candy Dulfer kwam door de speakers in de Carrefour.

Uiteindelijk dus toch nog aanmaakblokjes, dus verder met de voorbereidingen: lamsspiesjes, rundvlees kofta en gambaspiesjes. Bij die laatste kon ik niet laten om ze nog even stevig in de olijfolie met knoflook te marineren. Verder crackers met fildelfia (schrijf je dat zo? Spellingscontrole geeft geen opties….), komkommer en gerookte zalm, pastasalade met pesto, gewone salade, franse kaas met stokbrood en een flinke bak chips. Drinken heb ik volgens mij genoeg voor de hele Ramadan. We waren ook maar met zes, Darren, Charmaine, Linda, Velvet, Sam en ik. Zie foto’s! OK, en later was Bliss er ook bij. Bliss is de hond van Sam en Velvet. Ik had Fatima en Remi ook uitgenodigd, maar van Remi had ik al niet verwacht dat ze zou komen en Fatima zit midden in een verhuizing.

Na boodschappen doen voor het eerst tanken. Weer een nieuwe belevenis. Raampje opendraaien om te zeggen wat je wilt en te betalen is genoeg. Ondertussen wordt door twee man meteen even je voorruit schoon gemaakt. Voordat je ook maar tijd hebt om te zeggen dat het niet hoeft zijn ze al bezig. En nog grondig ook. En dan het afrekenen: 1 QR/liter. Dat blijft wennen. Nog geen 20 cent per liter dus. De auto was nogal dorstig, dus er ging 35 liter in. Tank is blijkbaar niet zo heel erg groot. Omgerekend nog geen € 7,- voor een volle tank dus. Geen idee wat de benzineprijs bij jullie tegenwoordig is, maar bij mijn vertrek stond-ie op € 1,75. Voor hetzelfde bedrag had ik dus alles bij elkaar precies 3,8 liter benzine gehad in Nederland. En als je dan uitgaat van 1:13 had ik daar in totaal precies 50 kilometer mee kunnen rijden. Als je niet in de file terecht komt. Als ik hier ook van 1:13 uitga zou ik er ruim 450 kilometer mee moeten kunnen doen. Meer dan negen keer zo ver dus met hetzelfde bedrag. Daar moet je niet te veel over nadenken als je volgende keer in Nederland staat te tanken. En schone ramen, kom daar in Nederland eens om!

Eigenlijk moest ik ook naar de bank om de brief voor mijn creditcard in te leveren, maar al bij de eerste rotonde kwam ik erachter dat ik die vergeten was. Maakt niet uit, heb geen zin om terug te gaan. Ik zeg nadrukkelijk de éérste rotonde, daar zijn ze hier nogal gek op namelijk. En wat nooit went op die dingen: het is hier volstrekt normaal om de linkerbaan te nemen en dan voor iedereen langs rechts af te slaan. Ze remmen wel. Eh, deze Hollander niet. Sorry. En toen was die Ferrarimeneer boos. Jammer dan, hij remde wel. Die Chevy bij een afslag eerder niet, toen moest ik op de rem. Achteraf maakte het overigens niet uit dat ik die brief vergeten was: bank was dicht. Vrijdag, twijfelde of die openingstijden dan ook voor banken gelden, maar echt alleen de Carrefour is open. Daar was het vandaag vrij rustig. Schijnt stilte voor de storm te zijn, tijdens de Ramadan schijn je er ’s avonds niet gezien te willen worden. Hoeft in mijn geval in ieder geval de eerste week niet: is zoveel over van de barbecue dat ik in ieder geval tot woensdag wel goed zit.

Aangezien ik dus morgen terug moet naar de bank (niet alleen de brief inleveren, ook mijn cheques ophalen), heb ik meteen een excuus om verder door Doha te gaan rijden. Zal de weg een keer moeten leren, en de beste manier blijft wat mij betreft toch gewoon rijden, verdwalen en de weg weer terugvinden. Misschien dat ik dan eerst even voor een stratenboek moet zorgen. Kan nooit dik zijn. Zeker geen tomtom. Is hier sowieso nogal kansloos zonder straatnamen, maar dan leer je alleen daar op rijden, zal het toch zelf moeten leren. Ik wil dus morgen in ieder geval naar de compound waar we graag naartoe willen verhuizen, school van de kinderen en het postkantoor gaan rijden en verder maar eens kijken. Er schijnt ergens een ToysRus te zijn, kijken of ik die kan vinden, misschien even kijken waar de dierentuin nou precies is, misschien even cruisen langs la Corniche, voor zover je met een Kia Rio van cruisen kunt spreken. Wil ook even naar Hyatt plaza, niet omdat die nou zo lastig te vinden is (naast Villagio en daar ben ik vanmorgen al geweest), maar omdat daar een grote meubeldinges schijnt te zitten, kan ik vast naar kinderbedden gaan kijken. Als deze compound lukt wordt het fully furnished, maar dan staan in alle kamers dus bedden voor volwassenen en daar zijn die van ons nog niet erg aan toe. Uit elkaar dus die dingen, opslaan in de maid’s room en kinderbedden erin. Verder gewoon even kijken. Nieuwsgierig. O ja, en net zoals in alle malls zit ook hier een kinderspeelparadijs zodat je tijdens het winkelen geen last hebt van je kroost; in zoverre: als je geen kindermeisje bij je hebt om daar op te letten. Het liefst één per kind. Die in Hyattplaza schijnt alleen anders te zijn dan in de andere malls. Ben heel benieuwd wat het verschil dan wel niet is. Vanmiddag reden we even verkeerd en toen kwamen we per ongeluk langs Jarir Bookstore, de enige grote boekwinkel in dit dorp (alhoewel het aanbod bij Virgin ook prima is!), misschien maar eens proberen of ik die terug kan vinden. En misschien blijf ik ook wel gewoon bij de dierentuin hangen. Heb geen zin om te plannen, zie het morgen allemaal wel. O ja, en binnenkort natuurlijk een keer richting de Pearl. Moet geweldig zijn om eens rond te lopen.

Moet sowieso eerst de keukenvloer weer dweilen, heb Babu gevraagd om vandaag te komen zodat ik er morgen niet zo achterlijk vroeg uit hoef, maar dat betekent wel dat de keukenvloer opnieuw moet. Verder de barbecue opruimen en terugbrengen, strijken, was van vandaag opruimen (had ik vanmiddag geen zin in) en toch maar eens bij de receptie informeren waarom mijn TV’s eigenlijk niet aangesloten zijn. In eerste instantie dacht ik dat je aansluiting zelf moest verzorgen, maar inmiddels ben ik er achter dat al mijn collega’s gewoon aangesloten TV’s hebben en de keuze hebben uit een stuk of 70 zenders. Niet dat ik het TV kijken nou zo mis, sterker nog: heb het nog geen seconde gemist, maar zeker als Karin en de kinderen er volgende maand zijn is het toch wel handig om de één of andere kinderzender beschikbaar te hebben. Dus toch maar eens vragen morgen. Ik heb op mijn slaapkamer namelijk wel allerlei snoeren dan van buiten naar binnen komen maar ook weer in het luchtledige eindigen.

Zoals gisteren al gezegd, vandaag eerst maar eens een hele stapel lege CD’s gehaald en er een stuk of 10 gebrand: Metallica, Pearl Jam, Fish, Pink Floyd, Johan, De Dijk, Marillion en Porcupine Tree. Ben er inmiddels ook achter dat je de CD’s niet in de auto moet laten liggen, daar wordt het toch wel erg warm. Dacht bij de Carrefour niet alleen CD-R’s te scoren, maar ook meteen een hoesje voor in de auto, maar die bleken ze niet te hebben. Althans, dat zei de meneer bij de electronica-afdeling. Mij niet geloven. Mij later toegeven dat de electronicameneer toch gelijk had. Kon of wilde gewoon niet geloven dat ze zoiets simpels niet zouden hebben. Maar het kan dus toch: iets vinden wat ze bij de Carrefour niet hebben. Heb nu de bespeelde CD’s op de spindle van de DVD-R’s gedaan en de lege DVD’s bij de CD’s. Als je het niet kunt volgen: gewoon rustig teruglezen, het klopt echt wat er staat!

Tot slot nog de eerste verjaardagspost gekregen gisteren. Is via Saxion Hogeschool verstuurd, dus ik neem aan van Willem en Rieke. Heb mijn nieuwsgierigheid kunnen bedwingen: maak het pas dinsdag open! Voelt en klinkt als Lego, maar dat zal toch wel niet?

Ga stoppen, is hier inmiddels dik 11 uur geweest, ga zo naar bed!

Tot Snel!
Olav