Dag 55 - Jammen!

Dag 55 – Vrijdag 12 augustus 2011: Jammen!

Kan iemand mij uitleggen wat ik moet verstaan onder “onderhoudsbombardementen”? Volgens een Belgische meneer van de NAVO is dat namelijk het beleid van de NAVO boven Lybië op dit moment. Dat is dat land waar de burgeroorlog allang afgelopen was geweest als de NAVO zich er niet met alle geweld mee had willen bemoeien. OK, ten koste van een heleboel rebellenlevens, maar ik heb toch niet de indruk dat die bommensmijterij van de NAVO veel minder levens gekost heeft. 19.000 vluchten sinds het begin op 31 maart en de kolonel om wie het allemaal te doen was zit nog net zo vast in het kamelenzadel als op dag één. Het is toch niet te hopen dat die NAVO ooit in een echte oorlog met een echte vijand terecht komt, want dan hou ik mijn hart vast. Qatar doet ook mee trouwens. Onderhoudsbombardementen dus. De militaire doelen schijnen gewoon op te zijn. Misschien een ideetje om vanaf de Middellandse Zee naar het oosten te vliegen in plaats van naar het zuiden, daar kunnen jullie ook nog een hoop burgerslachtoffers voorkomen. Het heet daar Syrië, wel eens van gehoord? Het ging toch immers om het voorkomen van burgerslachtoffers? Maar ja, daar zit geen kolonel waar bepaalde leidende landen in de NAVO al 30 jaar jacht op maken. En die de hele wereld voor lul zette met die ongeneeslijke zieke terrorist natuurlijk. Geintje jongens, als die terminaal was wil ik dat de rest van mijn leven zijn. Zit geloof ik ook niet zoveel olie in Syrië.

12 augustus, precies 45 jaar na 12 augustus 1966 dus en daarmee zijn mijn ouders dus 45 jaar getrouwd! Heb jullie vanmiddag al gebeld, maar ook via deze weg van harte! Nog vijf jaar tot goud! Moet ik niet teveel aan denken, want dat betekent ook dat ik dan al 41 ben, Tom naar de middelbare school gaat en Sara dan bijna net zo oud is als Tom nu.

Vrijdag, dus het eerste wat op het programma staat is uitslapen. Was ik wel aan toe na vrijwel iedere avond werken de afgelopen week. Is niet zo lang, maar toch laat thuis en dus ook laat in bed. En die Ramadan werkt ook niet echt mee met je fit voelen. Nou is uitslapen niet meer wat het geweest is. Waar is toch de tijd gebleven dat ik het lachend tot een uur of 11 vol hield?? Tien over negen vanmorgen en ook vrijwel meteen klaar wakker. Had misschien ook met die grote boodschap te maken die zich op hetzelfde moment meldde. Je weet het niet, het kan.

Verder stond er vandaag vooral veel schoonmaakwerk op het programma. Ik zit hier nu bijna een week en er is op dat gebied nog helemaal niets gedaan hier. Werd wel eens tijd dus, zeker aangezien ze van de week ook met de airco bezig geweest zijn en daar toch wel wat rommel bij gemaakt hebben. Dat betekende na het ontbijt dus stofzuigen, wc’s schoonmaken, keuken schoonmaken en overal dweilen. Overal inderdaad, aangezien er hier in het hele huis tegels liggen. Nou zijn de vorige bewoners zo vriendelijk geweest om een stuk of vijf emmers-met-dweil achter te laten en ik heb er zelf ook twee meegenomen, dus ik had de keuze. Zal wel nooit een hobby van me worden en dan ga je zo’n Babu toch missen. Deze week snel achter een nieuwe schoonmaker aan, heb geen zin om iedere week de hele vrijdag- of zaterdagochtend aan het schoonmaken te zijn. Nou kostte het mij niet de vier uur waar ik Babu voor betaalde, maar dat komt misschien omdat ik niet alle ramen en spiegels met een doekje met glassex afneem, niet alle tafels met pledge behandel en niet de binnen- en buitenkant van alle deuren ook met een doekje met pledge afneem. Er zijn grenzen. Wat nodig is is nodig, maar meer ook niet. En vooral het dweilen was nodig! Leuk, midden in de woestijn wonen, maar er komt werkelijk door ieder kiertje zand en stof naar binnen waaien. Dan snap je meteen waarom die onderhoudsjongens en schoonmakers die bij je over de vloer komen meteen hun slippers uittrekken als ze aankomen. Houden ze het zand mee buiten. Vooral in Riviera Gardens was dat lachwekkend, aangezien vervolgens op hun sokken of blote voeten het dak op gingen om de airco te maken. En daar lag gelukkig geen zand. Tenslotte in alle putjes nog een scheut chloor en dettol (houdt de beestjes buiten!) en als het goed is kunnen we er een week tegen. Beestjes valt mee hier trouwens, tot nu toe alleen maar mieren. Heb vanmiddag naar mierenlokdozen gezocht, maar ik denk niet dat ze die hier kennen. Er was alleen poeder tegen mieren, maar daar stond met grote letters op dat het buiten bereik van kinderen moest blijven. Is dan misschien niet de allerhandigste methode. Er was ook een navulling voor een vernevelaar speciaal tegen mieren, maar daar hadden ze de basisset weer niet van. Schiet dus ook niet op. Van de week nog maar een keer ergens anders zoeken. Verder was het uiteraard ook weer wasdag. Eigenlijk maar twee wassen vandaag: rood was alleen een t-shirt en een paar sokken. Daar ga ik geen machine voor laten draaien. Wit en donker dus. Ik zeg “eigenlijk maar twee”, want ik was natuurlijk mijn handdoeken vergeten, dus uiteindelijk werden het er toch weer gewoon drie.

Ondertussen vordert onze huisraad gestaag: men is inmiddels ter hoogte van La Coruña en dus aardig op weg naar de straat van Gibraltar. Ik hoop alleen niet dat ze ergens in de Middellandse Zee nog wat onderhoud nodig hebben, je weet namelijk nooit hoe de NAVO daar dan op reageert. Ik bedoel: België doet ook mee! En ik ben toch best nog een beetje aan onze spulletjes gehecht. Buiten dat vallen oorlogshandelingen en terrorisme buiten de dekking van de verzekering. Jullie mogen zelf kiezen waar dit onder valt.

Vanavond voor het eerst gejamd met een aantal gelijkgestemden. Ik heb vorige week een oproep gezet op Qatarliving waar een aantal reacties op kwam. Aan de meeste was geen touw vast te knopen, maar deze leek wel leuk. Twee man, Dale en dinges. Inderdaad, alweer vergeten, daar gaat mijn namengeheugen weer. Dale uit Engeland en zijn collega (dat heb ik dan weer wel onthouden, knap hè?!) uit Zuid-Afrika. Dale maakte zich nogal zorgen over het feit dat ik Afrikaans versta. Verplicht Engels! Ze waren al een tijdje samen aan het spelen, maar hadden nog een bassist nodig, dus mijn oproep kwam op het goede moment. Ook nog een lead gitarist trouwens. Helemaal begrijpen doe ik het trouwens nog niet, Dale drumt maar wil graag gitaristje spelen, zijn collega speelt van oorsprong trombone, drumt nu maar speelt beter gitaar dan Dale. Ik speel gewoon bas. Van te voren weet je dan natuurlijk niet echt waar je op moet rekenen: veel meer ervaring, technisch veel meer kunnen? Mwoh. Viel mee. Ik wilde mijn E-snaar stemmen dus ik vroeg of Dale even de laagste E kon aanslaan die hij heeft. Waar zit die? OK. Wordt nog een flinke toer dit. Niet zeuren, was gewoon hartstikke leuk. Muzieksmaak komt vrij aardig overeen, flarden van Oasis (Wonderwall), Metallica (Enter Sandman), Hendrix (Hey Joe), Nirvana (Smells Like Teen Spirit), Free (Allright Now) en verder gewoon losse blues. Wat voor blues speel je dan? Nou, we kunnen toch gewoon een 12 maats bluesschema spelen. O ja. Doe maar in C. Mag in E ook? Is de enige die ik kan. Prima joh. Het leuke van die schema’s is namelijk dat je altijd hetzelfde basisschema speelt, alleen vanuit een andere begintoon. Vooral Hey Joe en het bluesschema gingen erg goed trouwens! Het mag verder een klein wonder heten dat we geen buren op ons dak gekregen hebben, Ze hadden ’s middags al over de herrie geklaagd en toen was hij nog alleen aan het drummen. We hadden al afgesproken om ze met kaarten voor onze eerste avond in de Royal Albert Hall om te kopen als ze kwamen klagen, maar dat bleek uiteindelijk niet nodig. Ik zou dit mijn buren niet aan durven doen. Ik voelde me in Hoorn al bezwaard toen ik één avond met een gitarist afgesproken had, maar hier zat dus ook nog een drummer bij. Dale had het er al over om de maids room te isoleren qua geluid. We hebben afgesproken dat we voorlopig gewoon de vrijdagen gaan spelen. In de week ervoor even wat nummers met akkoordschema rond-mailen zodat ik me ook een beetje kan voorbereiden en dan vrijdag pielen.

Nog een voordeel van dat jammen: ik had mijn gitaarkoffer nodig. Wat bleek: daar zat de adapter voor mijn camera in! Die kan dus ook weer normaal opladen!

Ondertussen liepen er ook nog twee kinderen tussendoor te rennen. Jongetje heet Nevil en is een jaar of 2.5, meisje kon ik niet verstaan en is net vier denk ik. Toen ik om half 10 naar huis ging werd er nog geen enkele aanstalten gemaakt om ze in bed te stoppen. Is niet helemaal waar: ze hadden hun pyjama’s aan. Ik voel me dan zo’n zeur dat die van mij gewoon op tijd naar bed moeten.

Verder ben ik vandaag begonnen met het zoeken naar spullen voor Sara. Kinderstoel, autostoeltje, bedje en traphekje. Marktplaats en eBay heb je hier niet, maar gelukkig wel Bid4it.me (pas gestart en loopt nog niet storm) en qatarliving.com. Vooral die laatste heeft een gigantisch aanbod. Vooral veel expats die weer vertrekken en van hun huisraad en auto’s af willen. Wordt algemeen afgeraden om op die auto’s te reageren trouwens, je hebt geen idee hoe vaak zo’n ding op zijn kop in de woestijn gelegen heeft. Tweedehands eigenlijk alleen via mensen die je zelf kent of anders met garantie proberen te kopen. Die dingen worden volledig afgeragd in de woestijn en die wil jij dan niet om gewoon mee naar je werk en de mall te rijden. Ga morgenochtend eerst even naar “the one”, da’s een grote meubelboer hier om te kijken wat men hier voor nieuwe bedjes enzo vraagt en dan op jacht op de tweedehandsmarkt. Heb vanavond al op een paar dingen gereageerd, maar 3200 QR voor een bedje vond ik toch wat overdreven. Is toch al gauw 600 euries. Nee dank u, ik zoek nog even verder. Ze gaf wel aan dat er over de prijs te praten viel, maar vast niet zoveel als ik er vanaf wil hebben. Kan het proberen, want ze zegt er met spoed van af te willen. Kinderzitje voor in de auto en traphekje heb ik ook al op de korrel, nou nog een kinderstoel. Ga ik morgen naar op jacht.

O ja, ik heb vandaag in de Carrefour eens goed om me heen gekeken naar Garnagao dingen (als je dat niet begrijpt heb je mijn bijdrage van gisteren niet gelezen), maar ik ben ze niet tegengekomen. Wel een aparte tafel met gesuikerde dingen, maar die kan er ook gewoon voor de Ramadan staan. Er hingen grote borden met “Ramadan Kareem” erop. Prettige Ramadan. Dat zie je hier overal, net zoals in Nederland rond de kerst eigenlijk. Ik vroeg gisteren aan Fuad hoe ze dat toch in vredesnaam volhielden, een hele dag niet eten of drinken, aangezien wij al trillend naar huis gaan als we vier uur niet gegeten hebben. Ach, daar groei je in mee was zijn toch enigszins voorspelbare antwoord. Vanaf een jaar of 8 ga je wennen, dan mag je tussen de maaltijden niets eten of drinken en dat wordt iedere keer een beetje langer gemaakt. En je ziet je vader en je broers (daar heeft-ie er zes van, en ook nog een paar zussen maar die tellen in dit geval niet….) er aan meedoen en omdat je ook groot wilt zijn wil jij dat ook. Verder de hele sfeer er omheen en ga zo maar door. Als ik hem zo hoorde was het eigenlijk een eitje. Al is dat misschien niet helemaal goed uitgedrukt. Ik doe het hem niet na en heb ook geen enkele ambitie in die richting. Zal blij zijn als alles weer normaal is. Gelukkig hoef ik me over het niet mogen hebben van sex geen zorgen te maken. Dat is overigens niet de reden dat ik Karin pas na de Ramadan hier naartoe laat komen.

Zoals ik gisteren al zei: afstandbediening van de DVD-speler deed het gisteren niet. Terug naar de Carrefour dus. Doet de DVD-speler het ook niet? Nee hoor, die deed het prima, hij krijgt alleen geen signaal van de afstandbediening. Maar waarom heeft u de DVD-speler dan meegenomen als die het wel doet? Heb drie keer moeten uitleggen dat het natuurlijk ook aan de ontvanger in de DVD-speler zou kunnen liggen. Na de derde keer deed ze uit beleefdheid alsof ze het begreep. Vervolgens gaat het over drie schijven naar een meneer van de elektronica-afdeling. Die neemt je vervolgens mee naar die afdeling om het te proberen. Inderdaad, hier doet-ie het ook niet. Nieuwe pakken. Hé, die doet het ook niet. Zou het dan toch in de DVD-speler zitten? O nee, in deze zitten de batterijen verkeerd om. Nee, dat verzin ik niet. Die blijkt het prima te doen, dus krijg keurig een nieuwe afstandbediening mee. Het duurt drie kwartier, maar dan heb je ook wat. Heeft u de doos niet meegenomen meneer? Neuh, lukt zo ook wel. Misschien kunt u bij de kassa een tas krijgen? Nee, dank je, lukt zo ook wel. Weet u dat zeker meneer? Ja, echt, komt goed… ZUCHT. Gelukkig heb ik ze niet verteld dat de afstandbediening het waarschijnlijk niet deed omdat-ie nogal hard uit de doos gestuiterd was bij het openmaken. Had hem niet zien zitten. Ding is niet groter dan een kippenei, dus zo gek is het nou ook weer niet!

Tot Snel!
Olav

PS: verdorie, wil ik het hele verhaal meteen online zetten voordat ik naar bed ga (ik schrijf het eerst in Word), is de site uit de lucht! Onderhoud. Als de NAVO het maar niet hoort!