Dag 67 - Bestellingen en materiaal

Dag 67 – Woensdag 24 augustus 2011: Bestellingen en materiaal

Ik ben nou al bijna drie kwartier bezig om beelden van Benfica – Twente tevoorschijn te toveren, maar het wil nog niet erg lukken. Alle streams die het normaal gesproken gewoon doen liggen plat of openen zo traag dat ik er maar mee gestopt ben. Heb nu de moed helemaal opgegeven en maar ouderwets radio1.nl aangezet om het daar op te luisteren.

Vanmiddag een mooi verschil in benadering tussen Telegraaf en AD: “Dex grijpt weer naast goud.” (Telegraaf), “Zilver voor Elmont” (AD). Lijkt me een kenmerkend verschil: is het glas half vol of half leeg? Natuurlijk baalt-ie van zilver, maar morgen is het glas gewoon weer half vol.

Vanmorgen is de timmerman eindelijk geweest om het keukenkastje te maken. Om negen uur, terwijl ik om half acht al klaar zat, maar goed, hij is tenminste geweest. Probleem was alleen dat hij stonk als een bunzing. Ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo stinkt, en vooral in het ziekenhuis en het verzorgingshuis heb ik flink onaangename luchten meegemaakt. Maar deze vent sloeg alles. Zo te zien had-ie dit shirt al een paar weken aan en ondanks dat het net negen uur was, was hij nu al doorweekt van het zweet. Ik begon spontaan te kokhalzen toen ik de keuken inliep. Vervolgens begon hij een heel verhaal over de scharnieren waar iets mee was waar ik helemaal niets van begreep. Enige dat ik begreep was dat de scharnieren vervangen moeten worden, dat-ie nieuwe gaat halen en ze morgen komt vervangen. Ja, prachtig, hartstikke goed. En nou wegwezen, je stinkt. Hoop dat-ie zich dan wel gewassen heeft. Toen hij weg was hing de lucht nog steeds in de keuken. Heb de achterdeur open gezet en de ventilator aangezet om het eruit te krijgen. Gadverdamme.

Goed nieuws halverwege de dag: het salaris is weer binnen! En ik had zelfs nog het één en ander over. Sterker nog: ik kan me niet herinneren wanneer ik in Nederland voor het laatst zoveel over had aan het einde van de maand. Daar had ik toch eerder een stukje maand over aan het einde van mijn salaris.

We weten overigens nog steeds niet hoe het nou met de Eid zit. En vooral niet wanneer en hoe lang we eigenlijk vrij zijn. We gaan er met zijn allen van uit dat we het morgen rond een uur of twee te horen krijgen. Of misschien wel nog later. Vandaag stond in de Gulf Times dat de regering besloten heeft dat de Eid dit jaar van 28 augustus tot en met 5 september. Wij hopen stiekem dat dit ook voor ons geldt, maar ik kan het me haast niet voorstellen. Officieel zijn we geen overheidsinstelling meer, dus we moeten nog afwachten. Zou wel heel prettig zijn, maar ik maak me geen illusies…

Ik blijk sinds vandaag het beheer van de bestelling van Chi Kei overgenomen te hebben. Hij deed altijd alle bestellingen, maar er is nu een onderscheid gemaakt tussen Sports Science en Football Excellence. Chi Kei blijft Sports Science doen, Football Excellence laat hij met bloedend hart aan mij. Of eigenlijk aan ons, maar ik heb zomaar het gevoel dat het vooral bij mij terecht zal komen. Het eerste wat moet gebeuren is een lijst van 25 bestellingen die opnieuw ingediend moet worden. Niet omdat ze afgewezen zijn, maar omdat ze verdwenen zijn. Chi Kei ging op vakantie en had de lijst aan Darren gegeven zodat die hem weer aan Fuad kon geven, zodat die ze kon indienen. Als je de logica kwijt bent moet je het gewoon nog een keer lezen, klopt precies wat er staat! Via Darren, omdat Fuad op dat moment ook op vakantie was. Maar dat is ook het laatste wat we er van vernomen hebben. Spoorloos verdwenen en niemand die ook maar een vaag vermoeden heeft waar ze zijn.Ik weet het niet, maar ik heb op dit punt niet zoveel vertrouwen in Fuad. Hij is de hele dag druk met druk zijn, maar niemand weet waar hij nou eigenlijk de hele dag mee bezig is. Kan ook zomaar een paar dagen van de radar zijn. Echte Qatari wat dat betreft. Is wel mooi k*t dat ze weg zijn, nieuwe orders maken is niet het grootste probleem, da’s een kwestie van uitdraaien. Maar dat betekent ook dat de teller van het bestelproces weer op nul gaat en het gewoon nog 6 tot 9 maanden duurt voordat alles binnen is. En het zijn er niet één of twee, maar 25. En da’s veel. Heel veel. Weet dus wat ik morgen kan gaan doen. Vier september komt Dean terug van vakantie en dan wil ik hem die lijst onder zijn neus schuiven voor handtekeningen zodat ze verder het proces in kunnen. Want zoals gezegd: het proces gaat hier nou niet bepaald snel. Iedereen wil er iets over te zeggen hebben en krijgt er ook iets over te zeggen.

Een samenvatting:
Wij stellen een purchase request (PR) op. Daar staat in wat we willen hebben en waarom. Daar krijg je een handtekening van je manager onder. Daarna gaat het naar “finance”, die kijken of er geld voor is. In dit land een volstrekt overbodige stap. Er is altijd geld. Ze kijken vooral of je de aankoop goed onderbouwd hebt. Is eigenlijk ook een overbodige stap, aangezien je leidinggevende het al goed gekeurd heeft. Maar goed, ze willen er graag iets over te zeggen hebben. Dan krijg je het terug met een handtekening eronder dat het goed is of met het verzoek om het beter te onderbouwen. In het laatste geval begin je dus weer opnieuw en duurt het nog langer. In het eerste geval stuur je hem door naar Material Management (MM). Die gaan kijken wie dat betreffende product kan leveren en stellen een tender op. Aanbesteden dus. Ook als je al jaren tot ieders tevredenheid zaken doet met dezelfde leverancier moet iedere punaise die je wilt bestellen aanbesteed worden. Eén uitzondering: als er maar één leverancier is. Dan heb je alleen wel weer een ander formulier nodig, kost dus ook weer tijd. Als die tender bekend is krijg je hem terug en bepaal je de leverancier. Met onderbouwing, uiteraard. Dan gaat het weer terug naar MM en maken zij een purchase order (PO) van de PR en die gaat dan eindelijk de deur uit. Dan zijn we inmiddels een paar maanden verder, en in het slechtste geval zit er dan nog een half jaar levertijd op de betreffende order. Dat moet toch sneller kunnen…. Maar denk nou niet dat het dan ook onmiddellijk op je bureau komt op het moment dat het geleverd wordt. Nee, dat gaat ook weer over 80 schijven. Zeker als er elektronica of fijnmechanica in zit. En één van de twee zit altijd in de spullen die wij bestellen, vaak alle twee. Als het geleverd wordt, moet het dan eerst naar de jongens van Biomed, die gaan kijken of alles wel in de doos zit, zetten het in elkaar, of het werkt en wat de garantievoorwaarden zijn. In het slechtste geval laten ze dan iemand van de leverancier de halve wereld overvliegen om bij die inspectie aanwezig te zijn als de garantievoorwaarden daarom vragen. Als alles klaar is komt er een stickertje met een barcode op en kunnen we het gaan gebruiken. Ben je dus inmiddels een jaar verder.

Vanmiddag werd er een vrachtwagen vol spullen geleverd. Trainingsmateriaal in dit geval, en gelukkig alles zonder knopjes, draadjes of bewegende delen. Steps, mini-hordes, speedladders en power sleds. Als je wilt weten wat dat allemaal is moet je het even googlen. Zoals ik zei: vrachtwagen vol. En we hebben geen opslagruimte, tenminste: we hebben wel wat, maar dat staat vol. Vooral met die vier mountainbikes die maar besteld zijn en nooit gebruikt worden. Ik heb meteen zoveel mogelijk conditietrainers gebeld: kom het ff ophalen svp. voor drie clubs hebben we het meteen kunnen uitleveren, scheelt weer. Die andere vier komen als het goed is morgen. Dan zijn we niet alles kwijt, maar wat er dan nog over is kan wel bij de opslag gepropt worden. Netjes zal het niet meer gaan.

Probleem van dat geleverde spul was alleen wel dat ik me net voorgenomen had om eerder weg te gaan. Door die stinkende timmerman was ik vanmorgen eerder weg gegaan en zat dus ruim voor half 10 achter mijn bureau. Ik vond dus dat ik ook wel om half 3 weg mocht. Kwam er nu niet meer van omdat die order gecontroleerd moest worden en dus meteen zoveel mogelijk uitgedeeld. Als nou de rest morgen komt zijn we van het grootste deel af en zijn ze bij expeditie ook weer blij dat alles weer weg is. Daar ben ik inmiddels kind aan huis. Je mag hier namelijk officieel geen materiaal door de voordeur meenemen, moet allemaal via transport. Betekent natuurlijk ook dat je weer een formulier in moet vullen,dan je spullen naar beneden. Terug naar boven om je auto te halen, in dit geval een klere-eind omrijden omdat ze overal aan het werk zijn en dan je spullen bij de laadkuil ophalen. Als je pech hebt ben je ruim een kwartier bezig. Dat formulier geef je dan aan een Indiër die geen Engels spreekt en het al helemaal niet kan lezen, maar die alleen maar kijkt of je net zoveel dingen meeneemt als dat er regels ingevuld zijn. Ik doe tegenwoordig mijn best om zo onleesbaar mogelijk te schrijven. Kost me weinig moeite inderdaad, ik zou een prima arts zijn wat dat betreft. Als ik geen zin heb in al dat gezeur en wat ik nodig heb is niet zo groot, dan loop ik er gewoon door de voordeur mee naar buiten. Eerste bewaker die er wat van zegt moet nog aangenomen worden. Als-ie überhaupt al geboren is. Die formulieren zijn sowieso een lachertje, je moet invullen wie het meeneemt, met wat voor auto en wat het is. Daarna moet je invullen wie er toestemming voor geeft. Drie keer raden. Ik zelf inderdaad. Handtekening eronder en klaar. Het is altijd goed voor de bewaking. “OK?” is tegenwoordig het enige wat ik nog vraag, volzinnen heeft niet veel zin, verstaat-ie toch niet. Meestal knikt-ie dan. Als je terugkomt kijkt er nooit iemand of je wel hetzelfde terugbrengt als wat je meegenomen hebt, dus wat ze met die papieren doen is me een raadsel. Ach, de bureaucratie moet ook in stand gehouden worden zullen we maar zeggen….

Ondertussen hoor ik de verslaggevers alleen maar met superlatieven spreken over het spel van Benfica. Verdorie, wil het ook zien! Komt nog bij dat ik online bijna drie minuten achterloop, dus de doelpunten staan al op teletekst voordat ik ze hoor. 3-1 op de broek, dat zijn duidelijke cijfers. Ik hoef ook niet echt bij Benfica in de poule, heb daar geen goed gevoel over. We zitten dus in pot drie, als beloning voor onze briljante prestaties in de Champions League van de afgelopen jaren. Dat betekent dus dat er op papier precies één zwakkere broeder in de groep komt. Maar daar zitten dan wel Napoli en Borussia Dortmund bij. Napoli heeft volgens mij gewoon überhaupt nog geen verleden in de Champions League opgebouwd, terwijl Dortmund het blijkbaar nog beroerder gedaan heeft dan wij.
Verder Genk (Belgen wil je niet tegen spelen als Nederlandse club), Dinamo Zagreb, Trabzonspor en wat exoten waar ik nog nooit van gehoord heb. De laatsten wil je ook niet naar toe moeten, is waarschijnlijk drie dagen reizen met 12 keer overstappen en de laatste 10 kilometer lopen. Trabzonspor kan natuurlijk nog afvallen als er in de gevangenis opeens iemand het één en ander over corruptie te binnen schiet. Pot twee schiet ook niet echt op, niveautje Benfica en sinds gisteravond weten we wat dat betekent. Verder Milan, Sjachtar, Lyon, Marseille, Villarreal, Valencia en CSKA. Just flip a coin, ik hoef ze alle acht niet. Misschien dan nog het liefste tegen Villarreal, tenminste nog een goed voetballende ploeg. Heb ze van de week tegen die Denen gezien en dat was niet erg indrukwekkend te noemen. Al hadden ze ook de pech dat de Deense keeper net die dag besloten had om tot de held van de wedstrijd uit te groeien. Pot één dan? Tja. Barca, ManU, Chelsea, Bayern, Arsenal, Real, Porto en Inter. Zeg het maar. Doet u mij Arsenal dan maar, heb je in ieder geval twee leuke wedstrijden. Chelsea en Real zit ik om diezelfde reden niet op te wachten. Barca is de enige uit deze groep die drie maatjes te groot is, dus doe ook maar niet. Laat Messi maar iemand anders vernederen. Mijn voorkeur dus: Ajax, Arsenal, Villarreal en Apoel Nicosia. We gaan het vanavond zien. Als ik daar wel een normale stream voor kan vinden. Supercup sla ik even over dit seizoen, als je daar Björn Kuipers voor uitnodigt neem je hem als UEFA zelf ook niet serieus. Al zal Björn Kuipers daar zelf heel anders over denken.

Ondertussen is het hier half negen en heb ik hier nog geen schilder en geen timmerman gezien. Hoeft in dit geval niet aan hun te liggen, ik weet gewoon niet hoe laat ze komen vandaag. Als ze komen natuurlijk. Enige voordeel is dat er ook niets stinkt in huis.

Ga maar eens vragen wat de plannen zijn voor vandaag.

Tot Snel!
Olav