Dag 98 - Vroeg!

Dag 98 – Zaterdag 24 september 2011: Vroeg

Het blijkt vandaag precies 20 jaar geleden te zijn dat Nevermind uitkwam. Voor wie dit niets zegt: het doorbraakalbum van zowel Nirvana zelf als de Grungescene in zijn geheel. Ik weet ook nog dat ik hem onmiddellijk wilde hebben op het moment dat ik “Smells Like Teen Spirit” de eerste keer hoorde. Ik was zestien. Eigenlijk betekent dit twee dingen: Kurt Kobain is al weer een hele tijd dood en ik word oud. Ik zag net dat de VPRO vanavond zowel een “Classic Album”-uitzending aan het album weidt als een concert in Paradiso uit 1991 uitzendt. Dan is het toch jammer dat je 5000 kilometer verderop zit. Gelukkig kunnen we “uitzending gemist” hier wel bekijken. Hopen dat het er morgen op staat. Hier wordt er om de één of andere reden niet veel aandacht aan besteed.

Het was vroeg vanmorgen. 5:38 om precies te zijn, 4:38 bij jullie dus. Ik had ochtenddienst vanmorgen aangezien ik gisteren uit kon slapen. Maar net half 6 is wel heel erg vroeg. Heb mijn jongste zachtjes vervloekt. En eigenlijk nog het meest toen ze om half acht weer in slaap viel. Zelf terug naar bed had niet veel zin. Ten eerste kom ik dan de rest van de dag helemaal niet meer op gang en ten tweede mochten Tom en Nina om acht uur naar beneden, dus dan is het ook wel gedaan met je rust.

Ben maar beneden gebleven en heb met de oudste twee naar Shrek 3 zitten kijken en daarna hebben we met z’n drieën voor het hele gezin ontbijt gemaakt. De rest van de dag eigenlijk bijna net zo sloom als gisteren: beetje in huis lopen klooien, kinderen hutten in de kamer gebouwd, boodschappen doen met Sara en Nina, kinderen lekker buiten spelen met de kinderen van de overkant, pakken naar de stomerij brengen en zwemmen met Tom. Pakken inderdaad: de werkdresscode staat hier geen spijkerbroeken toe en buiten werktijd is het tot nu toe veel te warm geweest voor die ene spijkerbroek die ik bij me heb. Zitten er meer in de dozen, maar daarvoor ben ik nog in afwachting van de “brief-van-geen-bezwaar”. Heb er donderdag nog een tweede mailtje achteraan gestuurd om te kijken of er überhaupt iets mee gedaan is.

Wat wel vervelend was, is dat de schoonmaker weer eens niet is op komen dagen. Ook weer zonder bericht natuurlijk. Hij kan het vanaf vandaag uitzoeken, we zoeken wel een andere. Dit slaat nergens meer op, ik wil wel weten waar ik aan toe ben en bij deze lukt dat van geen kanten. Ik neem aan dat ik hem van de week wel een keer tegenkom in het ziekenhuis en dan zal ik hem bedanken voor bewezen diensten. Even bellen is het minste wat je kunt doen.

Ik zit ondertussen via radio 1 naar Ajax – Twente te luisteren, normale stream lukte me niet in vijf minuten en de ervaring leert dat het dan ook meestal niet meer gaat lukken. In dat geval schakel ik maar over op de oude vertrouwde radio. Langs de Lijn doet het altijd. Staat op dit moment 1-0, en als de voortekenen kloppen gaat het ook goed komen. Terwijl ik vanmiddag boodschappen aan het doen was schalde “Three Little Birds” van Bob Marley door de supermarkt. De Ajacieden onder ons begrijpen dit direct.

Nou we toch in de sporthoek zitten: het is toch goed om te zien dat sommige dingen nooit veranderen: Marianne Vos gewoon weer tweede op het WK. Joop Zoetemelk heeft inmiddels een waardig opvolgster! Ik las wel dat er voor de toekomst nog steeds hoop is, aangezien ene Steven Lammertink gisteren brons haalde bij de junioren. Verder een onverwachte 8e plek op de tijdrit, dus echt gek gaat het niet. Ben heel benieuwd of het morgen bij de grote jongens ook nog iets op gaat leveren…

Wat me gisteren en vandaag opviel: ik ben volgens mij de enige Nederlander die niet naar “The Voice” gekeken heeft. Hot topic op facebook: de meerderheid van mijn FB vriendjes en vriendinnetjes meldde heel trots dat ze er naar zaten te kijken of naar gingen kijken. Gefeliciteerd. Er werd zoveel over gebabbeld dat ik al het idee had dat de finale gisteren was ofzo. Nogmaals: ik ben volgens mij de enige die niet naar die flauwekul kijkt. Het bleek de eerste ronde te zijn en Nederland is alweer helemaal in de war. Dat ik niet kijk heeft overigens helemaal niets te maken met mijn verblijf in het Midden Oosten. In Nederland keek ik ook niet, het interesseert me werkelijk geen ene reet. Je hoeft ook niet te kijken, beetje de kranten in de gaten houden en je bent volledig op de hoogte. Het AD en vooral de Telegraaf houden je op de hoogte van iedere scheet die de kandidaten laten. Er is volgens mij meer aandacht voor dan voor de algemene beschouwingen van de afgelopen week. Alhoewel Grote Geert natuurlijk weer zijn five minutes of World fame heeft gehad met zijn geschreeuw en we die stekkerdoos van Groen Links inmiddels definitief af kunnen voeren van de lijst van politieke talenten. Ik snap werkelijk waar niet dat Nederland niet allang talentenjachtmoe is. Ik ben inmiddels gestopt om te tellen hoeveel van dit soort programma’s er zijn, maar je zou toch denken dat de talenten inmiddels wel op zijn. Idols was komisch toen het nieuw was, maar daar was de lol wat mij betreft toch ook gauw af. Was er niet vorige week nog een finale waarin een 11-jarige won? Is precies wat ik bedoel: de ene week is er een finale van het ene programma, en voordat de champagneglazen daarvan afgespoeld zijn begint de volgende serie alweer.

Waar ook minder aandacht voor is dan voor al die talentenjachten is het nieuws van afgelopen week dat er inmiddels ook officieel meer mensen met overgewicht zijn dan mensen die dood dreigen te gaan van de honger. Een cynicus zou dus kunnen zeggen dat het dus goed gaat met de wereld. Een realist bedenkt zich dat dit betekent dat er in ieder geval meer dan genoeg eten is op de wereld, maar dat we het dus niet op de plek krijgen waar het nodig is. Zullen we dat politieke wil noemen? Zeker met dat kabinet van jullie kon het binnenkort nog wel eens spannend worden of dit zo blijft of dat de groep met honger terrein terug gaat winnen. Ik heb namelijk niet het idee dat Bruin 1 ontwikkelingshulp erg hoog in het vaandel heeft staan. Het zal niemand verbazen als ik zeg dat we hier niet veel mensen hebben die dreigen dood te gaan van de honger. In tegendeel: de eerste categorie is flink oververtegenwoordigd. Ik schrik daar regelmatig van. Zowel van testwaarden bij de clubs als van mensen op straat. Alhoewel dat laatste vooral “in de mall” betekent. Vooral kinderen en mensen zo tot mijn leeftijd trouwens, boven de 40 kom je volgens mij veel minder overgewicht tegen. We hebben daar laatste een hele discussie bij één van de clubs over gehad: hoe keer je dat tij? Onze conclusie: dat gaat ons niet lukken. Dan heb je namelijk om te beginnen betrokken ouders nodig en die vinden hier over het algemeen dat hun kinderen niets te kort mogen komen. Ook niet op eetgebied dus. Vind ik ook, maar het moet wel gezond blijven. Dat eten zelf wordt over het algemeen verzorgd door het personeel en die zijn niet erg gewend om ergens “nee” op te zeggen. Wel om het te horen, trouwens. En mocht het thuis niet lukken dan heeft iedere maal minstens één foodcourt waar al het denkbare en ondenkbare eten te krijgen is. En zoals jullie inmiddels wel weten is geld hier het bezwaar niet.

Ik zeg bewust “betrokken”, want het valt me iedere keer weer op dat er rondom trainingen enzo helemaal geen ouders zijn. Is op zicht een verademing voor de trainers, geen ouders langs de lijn die zich overal mee bemoeien, maar een beetje interesse in wat je kind doet kan toch geen kwaad. Als ze er al zijn zitten ze in hun auto te bellen totdat de training afgelopen is en scheuren ze daarna zo snel mogelijk weg.

Zei ik net dat Langs de Lijn het altijd doet? Vanavond kost het de good-old NOS toch ook wel heel veel moeite om tot Qatar door te dringen. Ligt overigens niet aan de NOS, maar aan het internet hier, da’s nou eenmaal niet zo stabiel als in Nederland. Maar dat is het volgens mij bijna nergens. Is nu rust, ga hem uitzetten. Zie morgenochtend wel hoeveel het geworden is. Nogmaals: als Bob Marley gelijk heeft komt het allemaal goed!

Tot Snel!
Olav