Update 8 - Maandag 7 november 2011

Update 8 – maandag 7 november 2011

Ik heb beloofd om minstens één keer per week dit blog te updaten. Of zoveel vaker als nodig is als er iets bijzonders te melden is.

Ik ben dus twee dagen na de vorige update alweer terug. Omdat er iets bijzonders te melden is inderdaad. Wat dan? Regen! Jullie verwende Europeanen vinden dat misschien niet bijzonder, maar voor mij was het de eerste regen van enige importantie sinds 16 juni. Of eigenlijk al langer, ik heb geen idee wanneer ik in Nederland voor het laatst regen gezien, gehoord of gevoeld heb. Ik hou dus maar mijn vertrekdatum als ijkpunt aan. Het heeft één keer eerder geregend sinds ik hier ben, maar dat heb ik alleen van horen zeggen, aangezien ik toen binnen zat en er niets gemerkt heb. Dit in tegenstelling tot vandaag, toen ik er vanmorgen om kwart over zeven wakker van werd. Nou is wakker een groot woord, aangezien ik me omgedraaid heb en weer door ben gaan slapen. Werd uiteindelijk om half elf definitief wakker. In de tussentijd wel een aantal keer wakker geworden door de kletterende regen, maar ik heb me iedere keer weer omgedraaid.

Kletterende regen inderdaad, miezerbuitjes doen ze hier niet aan. In ieder geval hard genoeg om er wakker van te worden en vervolgens je vrouw ervan proberen te overtuigen dat het toch echt regen is. Het probleem met die regen is hier dat er dus meteen een hele berg van die ellende valt en dat dit land daar niet erg op ingesteld is, en dan vooral de wegen niet. Tel daar dan weer bij op dat de automobilisten hier ook niet bepaald te boek staan als de meest betrouwbare ter wereld en ik denk dat iedereen het verder wel in kan vullen. Dat was trouwens de nette manier van verwoorden, je zou ook kunnen stellen dat ze gewoon niet kunnen rijden hier. Ze hebben niet voor niets het allerhoogste sterftecijfer qua verkeersdoden ter wereld. Ik las van de week ergens een artikel waarin stond dat er in Brazilië vorig jaar voor het eerst meer dan 40.000 doden in het verkeer gevallen zijn en dat ze daarmee de top 5 gehaald hadden. Stonden verder landen als Rusland,India en China in. Qatar niet. In eerste instantie tot mijn verbazing, totdat ik me realiseerde dat we het hier over absolute getallen hebben en “we” dan hier in Qatar nooit hoog kunnen scoren, aangezien er in China en India 1000 keer zoveel mensen wonen! De percentages die we hier scoren omrekenen naar dergelijke inwoneraantallen wil je niet.

En dan denk je dat je door een stel van die klaterbuien meteen gratis en voor niks een schone auto hebt. Vergeet het maar! Zo smerig is-ie nog nooit geweest. Hij stond namelijk onder de overkapping naast ons huis, en die van stof. Dat ding heeft dus de afgelopen maanden een ongelooflijke hoeveelheid stof en zand verzameld en dat is er met dank aan de regen nu allemaal doorheen gesijpeld. De auto’s die gewoon langs de stoep stonden zijn dus wel netjes schoon geregend, degene die overdekt stonden zien er niet van ellende. Die overkapping is ook eigenlijk alleen maar bedoeld tegen de zon, niet tegen de regen. Dat eerste hebben we hier nou eenmaal een stuk vaker dan het laatste.

Voor meer indrukken van de regen vanmorgen: zie foto’s! Ik ga ook weer proberen filmpjes te uploaden, maar tot nu toe wil dat niet erg werken…

Er staan ook wat foto’s van gistermiddag / -avond op, toen we naar The Pearl gereden zijn. Dat is een serie aangelegde eilanden (Nederlands fabricaat, uiteraard!). The PEarl is het duurste stukje Doha en dat wil hier zeker iets zeggen! Ter illustratie: de ferrari en Masserati dealer zit recht tegenover de Rolls Royce dealer…. Zie de foto’s!

Nog andere dingen die het vermelden waard zijn: ze hebben speculaas bij het compoundwinkeltje! Naast de stroopwafels…. Da’s geen flauw grapje, is echt zo: speculaas en stroopwafels naast elkaar op 5000 km van Nederland. En niet één of andere slechte variant, maar gewoon oud-Hollandsche producten! Da’s eigenlijk net zo belachelijk als een Nederlanders in de woestijn leren schaatsen.

En laat dat me nou op mijn volgende punt brengen! Ik heb vanmiddag met Tom geschaatst. Nou is het niet zo dat er door een paar buitjes meteen ook ijs ligt, je kunt hier gewoon in een aantal malls schaatsen. Villaggio heeft zelfs een complete ijshockeybaan, die ook daarvoor gebruikt wordt: worden gewoon officiële wedstrijden op gespeeld! We zijn vandaag naar City Centre geweest, daar ligt een iets kleinere, maar zeker voor een jongetje van zeven dat voor het eerst van zijn leven op echte schaatsen staat groot genoeg. Voor een vader met een zekere afkeer tegen schaatsen ook trouwens. Zeker op die dingen waar ik daar op moest schaatsen. Wat een aftandse krengen, zat geen voering meer in, veters waren al een aantal keer afgeknipt en nauwelijks meer door de gaatjes te krijgen en ze waren hopeloos bot. Dat laatste is in mijn geval niet echt een probleem, goed geslepen schaatsen zijn voor mij lastiger dan botte. Tom had gloednieuwe, verschil moet er zijn. En ik moet zeggen: hij deed het eigenlijk prima voor zo’n eerste keer. Vader maakte zich alleen maar zorgen om niet te vallen en het één en ander te breken, maar daar had hij gelukkig geen last van. Jeugdige onbevangenheid noemen we dat maar. Hij kreeg de slag aardig onder de knie en is maar een keer of vier gevallen. Ook uit onbevangenheid, trouwens. Of is dat dan weer jeugdige overmoed?

Ook hier weer: zie foto’s! En hopelijk filmpjes….

Tot Snel!
Olav